Η πετυχημένη σχεδιάστρια νυφικών αποκαλύπτει στη Vwoman τα μυστικά του συναρπαστικού κόσμου της μόδας.
Της Σοφίας Αποστολίδου
Στα αρχικά σχέδια της Ντενίζ Ελευθερίου δεν απεικονιζόντουσαν δημιουργίες μόδας, καθώς ήθελε να γίνει γιατρός, ωθούμενη από την ανάγκη της να προσφέρει στους ανθρώπους. Ευτυχώς η αγάπη της για το σχέδιο επικράτησε και έτσι αποφάσισε να το σπουδάσει, προσφέροντας μας υπέροχες δημιουργίες. Ούσα ακόμα φοιτήτρια μόδας και styling στο Μιλάνο, η ταλαντούχα δημιουργός νυφικών, συνεργάστηκε αρχικά με τον οίκο Armani και στη συνέχεια με τον οίκο Trussardi. Αιτία να επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα στάθηκε μία ταινία, το «Μediterraneo», ενώ αφορμή για να ασχοληθεί με τη σχεδίαση νυφικών στάθηκε ο γάμος της φίλης της. Η Ντενίζ Ελευθερίου μοιράζεται μαζί μας το συναρπαστικό ταξίδι της στον κόσμο της μόδας, αποκαλύπτει από ποιον άκουσε το πιο όμορφο σχόλιο για τις δημιουργίες της και τέλος μοιράζεται μαζί μας τον τρόπο που δίνει μορφή στο όνειρο της κάθε γυναίκας.
Ποια ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με το χώρο της μόδας;
Από μικρή αγαπούσα πολύ την αρχιτεκτονική. Ωστόσο, όταν πήγα στο Λύκειο, ούσα πολύ καλή μαθήτρια αποφάσισα να επιλέξω τη 2η δέσμη, ωθούμενη και από την αγάπη μου για τους ανθρώπους. Το θέμα όμως ήταν ότι είχα πάρα πολλή φαντασία. Για την ακρίβεια σε έμενα η φαντασία ήταν πολύ πιο ισχυρή από όλα τα άλλα μου στοιχεία. Έτσι, όταν τελείωσα την Τρίτη Λυκείου πήρα την απόφαση να επιστρέψω στη μεγάλη μου αγάπη μου δεν ήταν άλλη από το σχέδιο. Αρχικά, φοίτησα στη σχολή Δημητρέλη, που είναι μια σχολή με πολύ υψηλό επίπεδο και με βοήθησε πολύ στη συνέχεια των σπουδών μου. Στη συνέχεια σπούδασα σχέδιο μόδας και στο styling στο Μιλάνο στο περίφημο “Marangoni Fashion Institute”. H επαγγελματική μου πορεία ξεκίνησε ενώ ήμουν ακόμα φοιτήτρια, καθώς επιλέχτηκα από τον οίκο Armani για να εργαστώ ως “Assistant Designer” στον οίκο. Τότε ήταν που ένιωσα ότι κάτι κάνω καλά. Ακολούθησε η συνεργασία μου με τον οίκο Trussardi. Δυστυχώς όμως στο Μιλάνο οι πόρτες στους νέους σχεδιαστές δεν ανοίγουν τόσο εύκολο, όπως συμβαίνει στο Λονδίνο.
Ποια ήταν η πιο πολύτιμη εμπειρία που κρατάτε από τη συνεργασία σας με τον οίκο Armani;
Το να βρίσκομαι μέσα σε έναν τόσο μεγάλο οίκο ήταν για εμένα σαν να ζω μέσα σε ένα όνειρο. Είχα πρόσβαση σε όλα εκείνα που ονειρευόμουν και έβλεπα μικρή στις σελίδες των περιοδικών. Ωστόσο, εκείνο που κρατάω πάντα στο μυαλό μου είναι η συμβουλή μίας πολύ σπουδαίας καθηγήτριας που είχα η οποία μας έλεγε πάντα: «Πίστευε σε εσένα και κάνε με αγάπη ότι κάνεις» και έτσι έμαθα να πιστεύω στον εαυτό μου, να κάνω πάντα ότι κάνω με αγάπη και να τεκμηριώνω τη δημιουργία μου.
Με μία σειρά από τόσο σημαντικές συνεργασίες, τι σας έκανε να πάρετε την απόφαση να επιστρέψετε στην Ελλάδα;
Όσο και αν σας φανεί περίεργο την απόφαση της επιστροφής στην πατρίδα την πήρα παρακολουθώντας την ταινία «Μediterraneo». Η ταινία επικεντρώνεται σε τρεις λαούς, στους Ιταλούς -που παρουσιάζονται ως τεχνοκράτες που έχουν ως στόχο να επιστρέψουν πίσω, στους Τούρκους που παρουσιάζονται ως αναξιόπιστοι κ πονηροί και στους Έλληνες που παρουσιάζονται ως χαλαροί και ωραίο τύποι, πίνοντας τον καφέ τους ατελείωτες ώρες και απολαμβάνοντας τη κάθε στιγμή της ζωής. Τότε, ήταν που σκέφτηκα: «Μα, εγώ ανήκω τους καλύτερους, τι κάνω εδώ; Γιατί δεν γυρίζω πίσω στους καλύτερους;» Και κάπως έτσι επέστρεψα στην Ελλάδα.
Τι σας έκανε να ασχοληθείτε αποκλειστικά με τη δημιουργία νυφικών;
Και πάλι όλα ξεκίνησαν από μία συγκυρία. Το 1995 παντρευόταν μία πολύ καλή μου φίλη και πήγα μαζί της για να τη βοηθήσω να διαλέξει νυφικό. Τότε, διαπίστωσα πως στην Ελληνική αγορά τα νυφικά είχαν μείνει στη δεκαετία του 80 και παρουσίαζαν μία υπέρμετρη υπερβολή. Το 1995 ήταν η χρόνια που στο χώρο της μόδας επικρατούσε το miminal. Σκεφτείτε πως εκείνη τη χρονιά, η Prada είχε κυκλοφορήσει ρούχα που δεν είχαν καν τσέπες ή κουμπιά. Στον αντίποδα, στην Ελλάδα τα νυφικά εξακολουθούσαν να έχουν μία αναίτια υπερβολή. Τότε ήταν λοιπόν που γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα να ασχοληθώ με τη δημιουργία minimal και καλοραμμένων νυφικών. Γιατί, εκείνο που κάνει ένα ρούχο –και κατά επέκταση ένα νυφικό- να ξεχωρίζει δεν είναι η υπερβολή στο σχέδιο, αλλά τα καλά υφάσματα και η καλή ποιότητας ραφής.
Τι αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης στη δημιουργία ενός νυφικού;
Σε ένα custom νυφικό, πηγή έμπνευσης είναι η ίδια η γυναίκα που θα το φορέσει και η προσωπικότητα της. Φυσικά, παίζει ρόλο και η τοποθεσία που θα γίνει ο γάμος. Άλλο νυφικό ταιριάζει σε έναν γάμο σε νησί και άλλο σε μία μεγάλη εκκλησία στην πόλη. Ο σωματότυπος της κοπέλας, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν οι μέλλουσες νύφες, εξετάζεται μετά από τους προηγούμενους παράγοντες. Σίγουρα όλα τα νυφικά μου έχουν την ταυτότητά μου, αλλά κάθε ένα από αυτά είναι διαφορετικό και συνάδει με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα της νύφης.
Ποιο είναι το πιο όμορφο σχόλιο που έχετε ακούσει για μία νυφική σας δημιουργία;
Τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα να σχεδιάζω είχα δημιουργήσει για μία νύφη που παντρεύτηκε στον Άγιο Παντελεήμονα ένα πολύ ανατρεπτικό νυφικό που αποτελούταν από ένα παντελόνι πάνω από το οποίο υπήρχε μία διάφανη φούστα. Κάποια στιγμή ένας πολύ ευγενής, ηλικιωμένος κύριος , γύρω στα 90, σκύβει και της λέει : «Το νυφικό αυτό είναι το πιο όμορφο που έχω δει» Αυτό ήταν το πιο συγκινητικό σχόλιο που έχω ακούσει.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει ο χώρος της μόδας και της σχεδίασης νυφικών;
Δυστυχώς τα φθηνά ρούχα, με φθηνά υλικά και κακής ποιότητα ραφές που έχουν κατακλύσει την αγορά, αποτελούν μια πληγή για τον χώρο της μόδας. Είναι κατανοητό βεβαία ότι το καταναλωτικό κοινό τα επιλέγει, λόγω έλλειψης χρημάτων. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να δοθούν κίνητρα στους Θεσσαλονικιούς δημιουργούς. Να γίνουν δράσεις. Να υπάρξει χρηματοδότηση. Να δημιουργηθούν δρώμενα, όπως για παράδειγμα ένα Φεστιβάλ Μόδας που θα δώσει κίνητρο και ώθηση στους νέους δημιουργούς.
