Η σκηνοθέτης της θεατρικής παράστασης «Μπίλλυ ο ψεύτης»- που ανεβαίνει στη νεανική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε.- αποκαλύπτεται στη Vwoman.

Της  Σοφίας Αποστολίδου

Είναι κάποιες παραστάσεις που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Μία από αυτές είναι αναμφισβήτητα ο «Μπίλλυ ο ψεύτης» που ανεβαίνει στη νεανική σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Πρόκειται για ένα θεατρικό που γράφτηκε τη δεκαετία του 60, ωστόσο παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, αφού πραγματεύεται τις αγωνίες των νέων, μέσα από την ιστορία του «Μπίλλυ του ψεύτη» που έχει δημιουργήσει ένα ψεύτικο κόσμο για να ξεφύγει από την πραγματικότητα.Η φρέσκια ματιά της παράστασης οφείλεται στην ταλαντούχο σκηνοθέτη,Νανά Νικολάου, η οποία κατάφερε, με μοναδική δεξιοτεχνία,να φέρει το έργο στο σήμερα. Με αφορμή τον «Μπίλλυ τον ψεύτη» η  Νανά Νικολάου μίλησε για τα ψέματα,που συχνά είναι φτιαγμένα από τα υλικά των ονείρων και τον τρόπο με τον οποίο το θέατρο μπορεί να προστατέψει τους νέους από τους κινδύνους του διαδικτύου- όπως το revenge porn.Μοιράστηκε με τη Vwoman τις δικές της αλήθειες αναφορικά με το ταξίδι της στον κόσμο της υποκριτικής και  τη μετάβαση  που έκανε στο χώρο της σκηνοθεσίας.Τέλος, αποκάλυψε  τις σκέψεις της και τις εμπειρίες της αναφορικά με τις έμφυλες διακρίσεις.

Ο «Μπίλλυ ο Ψεύτης» είναι μια παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. φτιαγμένη για τους νέους. Πώς γεννήθηκε η ιδέα για μια νεανική παράσταση;

Το Κ.Θ.Β.Ε. εκτός από τις υπόλοιπες σκηνές του, έχει και την παιδική και τη νεανική σκηνή  στην οποία παρουσιάζονται νεανικές παραστάσεις, οι οποίες όμως δεν αφορούν μόνο τους νέους, αλλά και όσους ζουν με τους νέους ,δηλαδή τους γονείς, τους δασκάλους, τους γείτονες τους. Αυτό που συμβαίνει με το έργο «Μπίλλυ ο ψεύτης», δεν αφορά μόνο τα νεαρά παιδιά που θα δουν στοιχεία του ευατού τους  μέσα στον  «Μπίλλυ» αλλά και σε όλους τους ανθρώπους που ζουν με τα παιδιά αυτά.

Ο «Μπίλλυ» έχει το προσωνύμιο ψεύτης γιατί καταφεύγει στα ψέματα μην μπορώντας να αντέξει την αλήθεια. Τελικά, είναι το ψέμα λυτρωτικό κάποιες φορές;

Τα ψέματα του «Μπίλλυ» δεν είναι φτιαγμένα από κακία και αλητεία, αλλά από τα υλικά των ονείρων. Ο  «Μπίλλυ» έχει μόλις τελειώσει το σχολείο και αναζητά το μέλλον του. Ο πατέρας του  θέλει  ο «Μπίλλυ» να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση, κάτι που  εκείνος δεν επιθυμεί και έτσι καταφεύγει και βρίσκει διέξοδο στη συγγραφή. Θέλει πολύ να γράψει ένα βιβλίο, το οποίο όμως δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.Για την ακρίβεια δεν έχει γράψει ούτε μία λέξη. Έχει βρει όμως τον τίτλο του,που είναι συμβολικός, και λέγεται «Restart»-Για μία νέα αρχή και αυτό το λέει όλα.

Τι κοινό έχει ο «Μπίλλυ ο ψεύτης»  με τα νέα παιδιά της σημερινής εποχής που αναζητούν το μέλλον τους;

Τα νέα παιδιά που θα παρακολουθήσουν την παράσταση θα δουν μέσα στο χαρακτήρα του «Μπίλλυ» στοιχεία από τον εαυτό τους. Θα δουν τις δικές τους αγωνίες για το μέλλον τους. Ο «Μπίλλυ» αναζητά την αλήθεια του. Τον χαρακτήρα του. Την θεμελίωση του, όπως κάθε νέος άνθρωπος.

Αυτές οι αγωνίες των νέων είναι που καθιστούν το  συγκεκριμένο έργο, που έχει γραφτεί το 1960, να είναι τόσο επίκαιρο ακόμα και σήμερα;

Σίγουρα η αγωνία για το μέλλον είναι ένα θέμα που αφορά διαχρονικά τη νέα γενιά. Ο «Μπίλλυ ο Ψεύτης» γράφτηκε το 1959 και έγινε ταινία το 1960. Από τότε  «παίζεται» ξανά και ξανά. Στην Ελλάδα έχει ανέβει και από τον θίασο του δημοφιλούς ηθοποιού Βλαδίμηρου Κυριακίδη. Είναι επίσης σημαντικό ότι έχουμε φέρει την  συγκεκριμένη παράσταση στο σήμερα. Είναι ενδεικτικό ότι ο «Μπίλλυ» είναι εξαρτημένος από το tablet του. Μέσα στο έργο υπάρχει ένας μονόλογος στο πλαίσιο του οποίου ο «Μπίλλυ» αναφέρει ότι η μόνη διέξοδός του είναι το tablet του. Το κρατάει σφιχτά και το αποκαλεί: «Αγάπη μου!». Μέσα από αυτόν τον μονόλογο θέλουμε να περάσουμε ένα μήνυμα στα παιδιά και να τους πούμε πως το tablet είναι ένα  χρήσιμο εργαλείο, το οποίο  ανοίγει έναν καινούργιο κόσμο  και δίνει πρόσβαση σε πολλές  πληροφορίες ,αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. Για παράδειγμα ένας νέος μπορεί να συναντήσει πολύ κόσμο μέσα από το tablet του, το θέμα είναι ποιους συναντά.

Ακούγεται αρκετά προφητικό σε σχέση με τα γεγονότα που είδαμε την τελευταία χρονική περίοδο και αφορούν σε νέους ανθρώπους που πέφτουν θύματα του revenge porn.

Είναι  σημαντικό μέσα από το θέατρο να περάσουμε αυτό το μήνυμα στους νέους ανθρώπους. Μέσα από αυτόν τον μονόλογο του «Μπίλλυ» θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα  ότι η τεχνολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, αρκεί να την χρησιμοποιούμε εμείς σωστά.

Και η μουσική που ντύνει υπέροχα την παράσταση; Είναι ένας άλλος τρόπος να περάσετε στους νέους ευκολότερα τα μηνύματα;

Η μουσική είναι ένας τρόπος να γίνουν πιο εύκολα αντιληπτά στους νέους  τα μηνύματα του έργου.Στην παράσταση ακούγονται υπέροχα τραγούδια που δημιούργησε ο Γιώργος Χριστιανάκης, ένας  πραγματικά χαρισματικός μουσικός, και μέσα από τους στίχους των τραγουδιών αυτών  εκφράζεται καλύτερα ο «Μπίλλυ». Μέσα από τη μουσική είναι πιο εύπεπτο να παρουσιαστεί στο κοινό αυτό το οποίο βιώνει ο ήρωας του έργου

 Τι αγαπάτε περισσότερο στον «Μπίλλυ»;

Αγαπώ αυτή την καθαρότητα του και το ότι δεν το βάζει κάτω. Προσπαθεί με τον τρόπο του να φτιάξει μία νέα ζωή που ανοίγεται μπροστά του και να ξεκινήσει το ταξίδι του στον κόσμο των ενηλίκων.

Το δικό σας ταξίδι  στον κόσμο της σκηνοθεσίας, πώς ξεκίνησε;

Η πορεία μου στο θέατρο ξεκίνησε ως ηθοποιός. Μάλιστα, είχα την τύχη να συνεργαστώ με  πολύ σπουδαίους συναδέλφους, όπως  με τη Τζένη Καρέζη, με τον Πέτρο Φυσούν, με  τον Δημήτρη Ποταμίτη. Μετά από 25 χρόνια πορείας στο θέατρο ήθελα να αναζητήσω και κάτι διαφορετικό. Εκείνη την περίοδο είχα ιδρύσει με άλλους αξιόλογους συναδέλφους τον «θίασο 81»  και ανεβάζαμε θεατρικές παραστάσεις που απευθυνόταν κυρίως σε παιδιά και εφήβους. Γράφαμε και διασκευάζαμε όμορφα έργα μεταξύ των οποίων τον «Τομ Σόγιερ» και  τον «Όλιβερ Τουίστ». Έτσι, λοιπόν γεννήθηκε η ιδέα να περάσω και στην άλλη πλευρά της σκηνής. Τη σκέψη μου αυτή, τη μοιράστηκα με τους συναδέλφους μου,  οι οποίοι ήταν  πολύ υποστηρικτικοί  και  με βοήθησαν να κάνω αυτό το πέρασμα στην απέναντι όχθη και τους ευχαριστώ για αυτό.

Δεν σας λείπει καθόλου η σκηνή;

Όχι , δεν μου λείπει, γιατί αγαπώ πάρα πολύ αυτό που κάνω. Αγαπώ πολύ τη διασκευή θεατρικών έργων  και τη σκηνοθεσία. Το ότι υπήρξα ηθοποιός μου έχει δώσει κάτι πολύ θετικό,να καταλαβαίνω και να αγαπώ τους ηθοποιούς, γιατί  υπήρξα και εγώ συνάδελφος τους. Και έτσι, πάντα ο τρόπος που προσπαθώ να τους προσεγγίσω είναι η συνεχής επαφή και η δημιουργικότητα.

Είστε μία σημαντική γυναίκα σκηνοθέτης, έχετε βιώσει ποτέ κάποια έμφυλη διάκριση;

Όχι !Δεν βίωσα ποτέ  κάποια απόρριψη που να οφείλεται στο γεγονός ότι είμαι γυναίκα. Βέβαια, δυστυχώς οι έμφυλες διακρίσεις υπάρχουν. Και δυστυχώς αυτή η διαφοροποίηση επικρατεί σε όλους τους χώρους. Ξέρετε που βίωσα έμφυλη διάκριση; Όταν βρέθηκα σε κάποιο ΔΣ. Εκεί αντιλαμβανόμουν ότι υπήρχε μία ενδόμυχη διάκριση, για το γεγονός ότι είμαι γυναίκα. Η διάκριση αυτή ποτέ δεν εκφράστηκε με κάποιον άσχημο τρόπο, ίσως επειδή και εγώ δεν το επέτρεψα, ωστόσο ήταν εμφανές ότι υπήρχε.

Τι εύχεστε για τη νέα χρονιά ;

Εύχομαι υγεία! Υγεία σωματική! Υγεία πνευματική! Υγεία κοινωνική! Ήδη ζούμε μέσα σε μία κοινωνία που δεν είναι υγιής και αν δεν είναι υγιής η κοινωνία στην οποία ζούμε αυτό δεν βοηθάει και το δικό μας μυαλό. Βέβαια ως φύσιν αισιόδοξος άνθρωπος, έχω την ελπίδα  ότι το μέλλον είναι ευοίωνο. Όσο οι γυναίκες και νέοι παίρνουν περισσότερο χώρο, τόσο έχουμε την ελπίδα ότι  ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος!

INFO:

«Μπίλλυ ο ψεύτης»

Συντελεστές

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Διασκευή-Σκηνοθεσία-Στίχοι τραγουδιών: Νανά Νικολάου

Σκηνικά-Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά

Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης

Χορογραφία- Κινησιολογία: Αρετή Μώκαλη

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος

Μουσική Διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου

Επιμέλεια βίντεο: Άντα Λιάκου

Βοηθός σκηνοθέτη: Τατιάνα Νικολαϊδου

Βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά

Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου

 Διανομή σε σειρά εμφάνισης:

Μπίλλυ Φίσερ: Θανάσης Ρέστας

Φλόρενς Μπούθροϋντ, Μητέρα της Άλις: Πελαγία Αγγελίδου

Άλις Φίσερ, Μητέρα του Μπίλλυ: Άννα Κυριακίδου

Τζόφφρεϋ Φίσερ, Πατέρας του Μπίλλυ: Ιορδάνης Αϊβάζογλου

Ρίτα, Φίλη του Μπίλλυ: Ελευθερία Αγγελίτσα

Μπάρμπαρα, Φίλη του Μπίλλυ: Λίλα Βλαχοπούλου

Λιζ, Φίλη του Μπίλλυ: Χριστίνα Ζαχάρωφ

 Πληροφορίες

Σκηνή «Σωκράτης Καραντινός» Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη)

Πρεμιέρα: Σάββατο 25 Δεκεμβρίου, 21.00

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά,  χωρίς διάλειμμα

Παραστάσεις: Τετάρτη, Κυριακή (19.00), Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο (21.00).

Προπώληση: www.ntng.gr | VIVA.GR | 11876 |WIND| PUBLIC| MEDIAMARKT|

Κεντρικό Εκδοτήριο Βασιλικού Θεάτρου:

Δευτέρα – Κυριακή (08:30-21:30)

Εκδοτήριο ΕΜΣ:

Τετάρτη- Κυριακή (14.00- 22.00)

Εκδοτήριο Μονής Λαζαριστών:

Τετάρτη- Κυριακή (14.00- 22.00)

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 13€

Εκπτωτικό Εισιτήριο 8€ (θέσεις Α’ εξώστη, Φοιτητικό) – Θέσεις Β’ Εξώστη 5€

Άνεργοι: 5€

Ομαδικό Εισιτήριο 8€ (για κρατήσεις άνω των 10 ατόμων). Απαραίτητη η προαγορά των εισιτηρίων, κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης (Δευτέρα- Παρασκευή, πρωινές ώρες τηλ.: 2315200012).

ΑΜΕΑ: Δωρεάν με έκδοση εισιτήριου από τα ταμεία έως και 2 ώρες πριν από την παράσταση αυστηρά, με την επίδειξη σχετικής κάρτας.

Ατέλειες: Δωρεάν 10 θέσεις ανά παράσταση με έκδοση εισιτήριου από τα ταμεία έως και 2 ώρες πριν από την παράσταση αυστηρά

Πληροφορίες: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος | www.ntng.gr |Τ. 2315 200 200