Η συγγραφέας, δημιουργός και συντονίστρια της Λέσχης Ανάγνωσης  Αποφοίτων του Κολεγίου Ανατολία περιηγεί τη vwoman στο συναρπαστικό κόσμο της ανάγνωσης.

Της Σοφίας Αποστολίδου

Η Μαρία Ψωμά-Πετρίδου αγάπησε το βιβλίο πριν καν μάθει να διαβάζει, χάρη στις βραδινές αναγνώσεις του πατέρα της. Έγινε συγγραφέας ως απόρροια της ανάγκης της να μοιράζεται τις εμπειρίες της και δημιούργησε τη λέσχη ανάγνωσης του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολεγίου Ανατόλια (Book Club Saak) σε συνέχεια της επιθυμίας της να διευρύνει τη φιλαναγνωσία.Εκείνο που αγαπά πιο πολύ στην Λέσχη Ανάγνωσης είναι ο τρόπος που ένα βιβλίου φέρνει τους αναγνώστες πιο κοντά και τους εξελίσσει ως ανθρώπους και αναγνώστες άλλα και οι σημαντικές κοινωφελείς δράσεις που γεννήθηκαν μέσα από αυτήν, όπως: η δράση « Διάβασέ μου!» που είναι ουσιαστικά art therapy μέσω της λογοτεχνίας.

Η Μαρία Ψωμά-Πετρίδου έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία και μεταξύ άλλων έχει κερδίσει και το βραβείο Αντώνης Σαμαράκης. Πηγή έμπνευσής της αποτελούν τα προβλήματα της ανθρώπινης φύσης. Στο τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Όταν με βρήκε ο λύκος» πραγματεύεται το δυσεπίλυτο πρόβλημα της βίας και του φόβου των θυμάτων.
Πιστεύει πως ο έμφυλος ρατσισμός είναι καθημερινό φαινόμενο που δυστυχώς λόγο των βαθιά ριζωμένων πατριαρχικών προτύπων συχνά δεν γίνεται καν αντιληπτός από τις γυναίκες. Για να μπορέσουμε να πετύχουμε την ισότητα, η συγγραφέας, τονίζει πως θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι γυναίκες και να διεκδικήσουμε όσα μας αναλογούν.

Ποιο ήταν το έναυσμα για να ασχοληθείτε με τα βιβλία;

Τα βιβλία τα αγάπησα πριν καν μάθω να διαβάζω. Είχα έναν πατέρα που κάθε βράδυ μου διάβαζε. Όλη μου η ζωή είναι ένα βιβλίο. Επομένως, το να γίνω συγγραφέας ήταν επακόλουθο αυτής της διεργασίας.
Βεβαία είμαι πρώτα αναγνώστρια και μετά συγγραφέας. Κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου ένα βιβλίο νιώθω πάντα την ίδια ανυπομονησία να το διαβάσω και να βιώσω καινούργιες εμπειρίες μέσα από αυτό.
Ο λόγος που έγινα συγγραφέας είναι γιατί επιθυμώ να επικοινωνώ τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες μου, ενώ η ανάγκη μου να μπορέσω να διευρύνω την φιλαναγνωσία με οδήγησε στη δημιουργία της «Λέσχης Ανάγνωσης Συλλόγου Αποφοίτων Ανατολία», η οποία λειτουργεί σχεδόν 15 χρόνια και μάλιστα είναι μία από τις μεγαλύτερες λέσχες ανάγνωσης της Θεσσαλονίκης.

Τι αγαπάτε περισσότερο στη λέσχη ανάγνωσης του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολεγίου Ανατολία;

Η ίδια η συναναστροφή με όχημα την ανάγνωση ενός βιβλίου και ο τρόπος που μας φέρνει κοντά είναι πραγματικά μια συναρπαστική διεργασία. Μέσω αυτής γίνεται αντιληπτό πόσο διαφορετική είναι η μάτια του κάθε αναγνώστη στο ίδιο βιβλίο, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που διερωτόμαστε «τελικά, όλοι το ίδιο βιβλίο διαβάσαμε;»

Η μακριά πορεία της λέσχης ανάγνωσης είναι επίσης κάτι που με χαροποιεί, ο τρόπος που εξελίσσονται τα μέλη της ως αναγνώστες, αλλά και οι δράσεις που γεννήθηκαν μέσα από αυτήν, όπως για παράδειγμα η Εθελοντική ομάδα «Διάβασε μου!» ως art therapy η οποία βοήθησε να εκφραστούν συγκλονιστικές ιστορίες από τα άτομα που συμμετείχαν στη δράση, ο «λογοτεχνικός διαγωνισμός διηγήματος» και η ετήσια εκδήλωση ανταλλαγής βιβλίων το γνωστό ως «πάρε & δώσε ένα βιβλίο»

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για τα βιβλία σας;

Όσο και αν ακουστεί κοινότυπο, πηγή έμπνευσης μου είναι οι άνθρωποι και τα προβλήματα της ανθρώπινης φύσης, όπως: ο φόβος της απώλειας ,η ανάγκη του έρωτα, αλλά και προβλήματα δυσεπίλυτα, όπως η βία.
Κανένας συγγραφέας δεν πρωτοτυπεί ως προς τα θέματά του. Δεν είναι λοιπόν τι γράφει αλλά πώς το γράφει. Ταυτόχρονα έχει την ανάγκη να το επικοινωνήσει με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μπορεί. Η τέχνη είναι ο καλύτερος αγωγός για να κατανοήσει το κοινό προβλήματα που παρουσιάζονται εξ απαλών ονύχων ή με επιστημονικό τρόπο.

Στο τελευταίο βιβλίο μου, με τίτλο «Όταν με βρήκε ο λύκος» εμπνεύστηκα από τον τεράστιο φόβο που βιώνουν τα θύματα βίας. Μέσα από το βιβλίο μου ήθελα να δείξω πως ο φόβος είναι μία στενή και ανήλιαγη φυλακή και να τονίσω πως οι άνθρωποι που κακοποιούν δεν είναι μόνο ενός συγκεκριμένου κοινωνικού και οικονομικού προφίλ.
Είναι σημαντικό εκτός από το θύμα να κατανοήσουμε και τον θύτη, όχι για να τον συγχωρήσουμε, αλλά για να αντιληφθούμε τους λόγους και το προφίλ που τον οδήγησαν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, έτσι ώστε να μπορέσουμε στο μέλλον να τις αναγνωρίσουμε και να τις αποτρέψουμε.
Εκείνο ωστόσο που με θλίβει, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα θύματα της βίας. Ακούω, δυστυχώς ακόμα και γυναίκες να λένε «γιατί δεν μιλούσε τόσο καιρό;». Πολύ απλά, επειδή ο φόβος την κρατούσε δέσμια.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γυναίκες για να αποτρέψουμε τέτοιου είδους συμπεριφορές και να πετύχουμε την έμφυλη ισότητα;

Στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των γυναικών και το πως μεγαλώνουμε εμείς οι γυναίκες τα αγόρια μας αλλά και τα κορίτσια μας. Δυστυχώς τα πατριαρχικά πρότυπα είναι τόσο βαθιά ριζωμένα, που πολλές φορές συμπεριφορές έμφυλης ανισότητας θεωρούνται φυσιολογικές και δεδομένες.Η έλλειψη ισότητας επιφέρει βία, όχι μόνο σωματική, αλλά και ψυχολογική, η οποία συχνά δεν γίνεται αντιληπτή ούτε καν από τις γυναίκες που την υφίστανται.

Στο βιβλίο «Αόρατες γυναίκες» της Caroline Criado Perez ,παρουσιάζονται πολλές λεπτομέρειες της ζωής μας στις οποίες οι γυναίκες βιώνουν έμφυλη διάκριση και δεν την αναγνωρίζουν. Λόγου χάρη, τα αυτοκίνητα είναι σχεδιασμένα για άντρες οδηγούς. Ακόμα και η χρήση της γλώσσας συμβάλει στην έλλειψη ισότητας. Για παράδειγμα αναφερόμαστε στους μαθητές, λησμονώντας πως υπάρχουν στο σχολείο και μαθήτριες!
Βέβαια, φταίμε κυρίως εμείς οι γυναίκες που δεν αναλαμβάνουμε δράση και τον λόγο και τον χώρο που μας αναλογεί.

Είναι σημαντικό επίσης να μην περάσουμε στην αντίπερα όχθη. Οι άντρες δεν είναι εχθροί μας, αλλά συνοδοιπόροι μας. Δεν τους θέλουμε απέναντι, αλλά δίπλα. Εκείνο που χρειάζεται είναι παντού και πάντα να έχουμε ως γυναίκες ίδια αντιμετώπιση και ίδια δικαιώματα με τους άντρες συνανθρώπους μας. Για να συμβεί αυτό απαιτείται παιδεία και σεβασμός προς τον άνθρωπο. Τα βιβλία μας βοηθούν σε αυτή την αυτή την κατεύθυνση. Δεν είναι η πανάκια, όμως η ουσιαστική ανάγνωση είναι σημαντική. Υπάρχουν βιβλία που πράγματι μπορούν να μας αλλάξουν τρόπο σκέψης και τελικά να μας αλλάξουν όλη μας τη ζωή!

INFO

Το νέο βιβλίο της Μαρίας Ψωμά-Πετρίδου με τίτλο «Όταν με βρήκε ο Λύκος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Τύρφη”. Επίσης έχει συγγράψει το βιβλίο «Δεύτερο ζευγάρι φτερά» μυθιστόρημα, τη συλλογή διηγημάτων  «Και να βρεθεί θα με κυνηγάει», καθώς και την  ποιητική συλλογή «Ισόβια Θητεία».