Η ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτης της παράστασης ο «Πουπουλένιος» του Κ.Θ.Β.Ε σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση,μιλάει για το πως είναι να σκηνοθετεί το σύζυγο της λίγο πριν υποδεχτούν το μωράκι τους, αλλά και για την απόπειρα βιασμού την οποία βίωσε μόλις στα δεκαοχτώ της χρόνια.

Της Σοφίας Αποστολίδου

Δυναμική, υπέροχη, ταλαντούχα, πνευματώδης είναι μερικά μόνο από τα επίθετα τα οποία θα μπορούσε να προσδώσει κανείς στη Μαίρη Ανδρέου. Μία σκηνοθέτης με όραμα. Μια ηθοποιός με μοναδικό ταλέντο. Μία γυναίκα που πραγματικά εμπνέει. Συνομιλήσαμε κάπου ανάμεσα στις πρόβες του «Πουπουλένιου», της θεατρικής παράστασης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, την οποία σκηνοθετεί. Μίλησε με πάθος για τον «Πουπουλένιο» και με ενθουσιασμό για την επιστροφή των παραστάσεων στο φυσικό τους χώρο,στη σκηνή του θεάτρου. Μοιράστηκε τους προβληματισμούς της για τον αέναο κύκλο της βίας, τον οποίο μπορεί ακόμα και εμείς ακούσια να συντηρούμε, ασκώντας βία που δεν αναγνωρίζουμε. Αποκάλυψε πως είναι να σκηνοθετεί τον σύζυγό της, ενώ περιμένουν σε λίγο καιρό το μωράκι τους. Τέλος, δε δίστασε να μιλήσει για την απόπειρα βιασμού που βίωσε μόλις στα δεκαοχτώ της χρόνια, τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε, τον λόγο για τον οποίο δε μίλησε και το βροντερό  «όχι» που πρέπει να λέμε όλες οι γυναίκες.

Είστε από τους ανθρώπους που αγαπούν με πάθος το θέατρο. Ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτης. Ποιο ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με την υποκριτική τέχνη;

Από μικρή ήμουν ένα πολύ ντροπαλό παιδί. Με γοήτευε το γεγονός ότι μέσα από την τέχνη της υποκριτικής μπορούσα να “μπω στα παπούτσια των άλλων ανθρώπων” και να ζήσω πράγματα τα οποία δεν θα  είχα πότε τη δυνατότητα να βιώσω με κάποιον άλλον τρόπο. Πρέπει να σας πω ότι, την οριστική απόφαση να ασχοληθώ με την υποκριτική τέχνη, την πήρα σε πολύ μικρή ηλικία, όταν παρακολουθώντας την ταινία «Ξυπνήματα» με πρωταγωνιστή τον Robert De Νiro είπα στη μητέρα μου «Αυτό θέλω να κάνω»! Και αυτό θέλω να κάνω μέχρι σήμερα!Θέλω κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν!

Αυτή τη σεζόν, μετά τις επιτυχημένες on line παραστάσεις, ο «Πουπουλένιος» ανεβαίνει στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του Κ.Θ.Β.Ε. και συναντά και πάλι ζωντανά το κοινό. Τί έχει αλλάξει και τί μένει το ίδιο σε σχέση με τις on line,πολύ πετυχημένες προβολές του έργου;

Θα δανειστώ τα λόγια ενός εκ των πρωταγωνιστών του «Πουπουλένιου», του Κατουριάν  και θα πω πως οι on line προβολές «Ήταν ένα καλλιτεχνικό πείραμα που πέτυχε για τα δικά του δεδομένα». Το θέατρο έχει δημιουργηθεί για να έχει ζωντανό κοινό. Οι θεατές είναι η πνοή του θεάτρου. Το ζωντανό κοινό επηρεάζει την ενέργεια της παράστασης. Γι΄ αυτό και κάθε μέρα, κάθε παράσταση είναι διαφορετική. Οι on line παραστάσεις καλώς έγιναν, γιατί ήταν ένας τρόπος  τόσο το κοινό, όσο και εμείς οι καλλιτέχνες, να κρατήσουμε επαφή. Όμως, εκείνο που όλοι λαχταράμε είναι την επαφή με τους θεατές! Γιατί αυτό είναι το θέατρο. Πρέπει να σας πω βέβαια ότι έχουν αλλάξει κάποια πράγματα  και στην παράσταση σε σχέση με  την εκδοχή που είδατε on line, όχι μόνο εκ των πραγμάτων, αλλά και από τη δική μου ματιά. Μεσολάβησε η εγκυμοσύνη μου, σε λίγους μήνες, εγώ και ο σύζυγός μου, ο Σπύρος Σαραφιανός θα  κρατήσουμε στην αγκαλιά μας τον δικό μας «Πουπουλένιο» , το  μωράκι μας και έτσι ως μέλλουσα μανούλα έχω πλέον μία διαφορετική ευαισθησία και μία άλλη πιο ώριμη ματιά. Πάντως, καθώς ήδη διανύω τον όγδοο μήνα, ο μικρούλης μας ήταν σε όλες τις πρόβες και κλωτσούσε και εκείνος μέσα από την κοιλιά.

Ο Σπύρος Σαραφιανός , εκτός από τον «Σασμό» πρωταγωνιστεί επίσης  στον «Πουπουλένιο» και υποδύεται τον Τουπόλσκι. Πόσο εύκολο είναι να σκηνοθετείτε τον σύζυγό σας;

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε με τον Σπύρο. Είχαμε ξαναδουλέψει μαζί τον Χειμώνα του 2019 στη «Βρωμιά». Είναι σίγουρα παράξενα, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ ωραία. Με τον Σπύρο έχουμε πάντα μία πολύ καλή επικοινωνία και έτσι με τη συζήτηση και το χιούμορ όλα λύνονται. Υπάρχει αυτή η οικειότητα που κάνει το άγχος και την ανησυχία να φεύγουν. Ο Σπύρος έχει έναν μοναδικό τρόπο να με κάνει να νιώθω ασφάλεια.

Είναι γεγονός ότι μέσα από τη συγκλονιστική θεατρική παράσταση «Πουπουλένιος» μας γεννιούνται έντονα συναισθήματα. Ποιά είναι όμως η σκηνή εκείνη που γεννά σε εσάς  το πιο δυνατό συναίσθημα;

Ο «Πουπουλένιος» είναι ένα έργο αληθινό. Σίγουρα η πιο δυνατή σκηνή είναι η σκηνή του φινάλε, όπου ο Κατουριάν, αποφασίζει να αφαιρέσει τη ζωή του αδελφού του για να τον σώσει και να σωθεί και εκείνος.

Ορμώμενη από την πράξη του Κατουριάν διερωτώμαι μήπως τελικά όλοι μας  αναπαράγουμε μίας μορφής βία χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε;

Δυστυχώς πολλές φορές ως ενήλικες δε συνειδητοποιούμε τη δύναμη των πράξεων μας. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί και εμείς να ασκούμε ψυχολογική βία και να μην το αντιλαμβανόμαστε καν. Ακριβώς αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει αυτή η παράσταση. Ο «Πουπουλένιος» είναι ένα κουδουνάκι συνειδητοποίησης για να σκεφτούμε ότι κάποια πράγματα που πράττουμε μπορεί να μην είναι τελικά και τόσο αθώα. Μπορεί χωρίς καν να μας γίνεται αντιληπτό να ασκούμε και εμείς βία αναπαράγοντας απλά ένα πρότυπο. Σημαντικό,επίσης είναι να μην σωπαίνουμε αν είμαστε αυτόπτες μάρτυρες βίας. Για παράδειγμα,αν υποπέσει στην αντίληψή μας περιστατικό κακοποίησης,οφείλουμε να το καταγγέλλουμε αμέσως, αλλιώς είμαστε και εμείς υπεύθυνοι!

 Υπάρχει τελικά τρόπος για να  σπάσουμε  αυτόν τον κύκλο της  βίας;

Δυστυχώς έχει δομηθεί έτσι πλέον η κοινωνία μας που, ειλικρινά, δεν ξέρω κατά πόσο είναι ευθύνη του καθενός να μπορέσει να αναχαιτίσει τις πράξεις βίας. Το βλέπουμε και μέσα από τον «Πουπουλένιο», στον οποίο συναντάμε όλες τις μορφές της βίας που έχουν βιώσει οι πρωταγωνιστές. Ο αστυνομικός έχει βιώσει βία και κακοποίηση από τον αλκοολικό πατέρα του. Ο άλλος αστυνομικός έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση σε ηλικία 8 ετών. Ο Κατουριάν έχει γίνει αποδέκτης συναισθηματικής κακοποίησης όταν γινόταν αυτήκοος μάρτυρας της σωματικής κακοποίησης του αδελφού του, που είναι ένα άτομο με νοητική υστέρηση.Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν γίνει αποδέκτες βίας όταν ήταν παιδιά και αναπαράγουν ακριβώς αυτή τη βίαια συμπεριφορά και ως ενήλικες.

Υπάρχει και μία άλλη μορφή βίας  που δεν αναφέρεται στον  «Πουπουλένιο», η βία κατά των γυναικών. Έχουμε γίνει μάρτυρες δεκατριών γυναικοκτονιών φέτος, έχουν έρθει στην επιφάνεια γεγονότα σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών ακόμα και στον χώρο του θεάτρου, περιστατικά τα οποία, όπως και στην περίπτωση του «Πουπουλένιου», φαίνεται  να απορρέουν από βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις.Ούσα γυναίκα, σε έναν ανδροκρατούμενο  χώρο, αυτό της σκηνοθεσίας γίνατε ποτέ αποδέκτης διάκρισης λόγου του φύλου σας;

Δυστυχώς, έμφυλες διακρίσεις υφίστανται σε όλους τους χώρους εργασίας. Πρέπει όμως να παλέψουμε για τα δικαιώματα μας. Ευτυχώς,όμως τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν με το βαρύ φορτίο των καταγγελιών στις οποίες αναφερθήκατε και εσείς πριν.Το θέμα είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να σεβόμαστε τους συνεργάτες μας. Ξέρετε, μου έχει συμβεί και εμένα ένα τραγικό περιστατικό, που όμως δεν έχει καμία σχέση με τον χώρο του θεάτρου. Όταν ήμουν πιο μικρή, σε ηλικία 18 ετών, βίωσα απόπειρα βιασμού! Αντέδρασα έντονα και κατάφερα να το αποφύγω, όμως  δε μίλησα στους δικούς μου!

Τί ήταν εκείνο που σας έκανε να μη θέλετε να μιλήσετε και να καταγγείλετε το γεγονός;

Τότε ήταν για εμένα πιο σημαντικό να το αντιμετωπίσω. Μίλησα στη συνέχεια με φίλους. Ίσως και να μην ήταν σωστό από μέρους μου να μην καταγγείλω το γεγονός, όμως ένιωθα αμήχανα και παράξενα. Και αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δε φταίμε εμείς για ότι μας συνέβη. Θέλω να πιστεύω ότι καμία γυναίκα δεν έχει μέσα της την ενοχή ότι εκείνη προκάλεσε κάτι! Δεν έχουν ευθύνη τα θύματα, αλλά αποκλειστικά και μόνο οι θύτες! Όταν λέμε «ΟΧΙ» είναι «ΟΧΙ» και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!

Συντελεστές

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη
Σκηνοθεσία/ Σκηνικά- Κοστούμια: Μαίρη Ανδρέου
Μουσική: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βίντεο: Αθηνά Σωτήρογλου, Ευαγγελίνα Καρυοφύλλη
Βοηθός σκηνοθέτη/Επιμέλεια κίνησης: Ευανθία Σωφρονίδου
Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Τσολερίδης
Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη

Διανομή

Τουπόλσκι Σπύρος Σαραφιανός
Κατούριαν Γιάννης Τσεμπερλίδης
Άριελ Γρηγόρης Παπαδόπουλος
Μίσαλ Χρίστος Στυλιανού

Φιγκυραν
Πράσινο Κοριτσάκι Ευαγγελίνα Καρυοφύλλη

Πληροφορίες

Φουαγιέ ΕΜΣ
Παραστάσεις: Τετάρτη, Κυριακή (19.00), Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο (21.00).
Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά. Δεν υπάρχει διάλλειμα. 
Προπώληση: www.ntng.gr | VIVA.GR | 11876 |WIND

Κεντρικό Εκδοτήριο Βασιλικού Θεάτρου:  Δευτέρα – Παρασκευή (08:30-21:30)
Εκδοτήριο ΚΘΒΕ Πλατείας Αριστοτέλους:  Δευτέρα- Παρασκευή (11:00-19:00)

Γενική είσοδος: 10€
Φοιτητικό/ Άτομα άνω των 65 ετών: 8€
Ομαδικό εισιτήριο (για κρατήσεις άνω των 10 ατόμων): 7€. Απαραίτητη η προαγορά των εισιτηρίων, κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης (Δευτέρα- Παρασκευή, πρωινές ώρες τηλ.: 2315200012).
Άνεργοι και Μέλη Συλ. Υπαλ. Πολ. Β.Ε.: 5€
ΑΜΕΑ: Δωρεάν με έκδοση εισιτήριου από τα ταμεία έως και 2 ώρες πριν από την παράσταση αυστηρά.

Πληροφορίες: 2315 200200, www.ntng.grwww.ntng.gr