Η Πνευμονολόγος Εύα Φούκα, Διευθύντρια ΕΣΥ της Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Παπανικολάου και Υπεύθυνη της Κλινικής Covid-19 είναι στη Vwoman
Της Σοφίας Αποστολίδου
Η Εύα Φούκα ήθελε από μικρή να γίνει γιατρός, καθώς ένιωθε βαθιά μέσα της την ανάγκη να προσφέρει.Η διευθύντρια της Πνευμονολογικής κλινικής του Παπανικολάου εξομολογείται πως οι γυναίκες ιατροί πλεονεκτούν ως προς τους άντρες συναδέλφους τους λόγω της ενσυναίσθηση και της “γυναικείας λογικής” που διαθέτουν. Ωστόσο, η διακεκριμένη πνευμονολόγος, τονίζει πως οι γυναίκες ακόμα και σήμερα δεν διεκδικούν όσα τους αξίζουν και συχνά νιώθουν ενοχικές.
Η Εύα Φούκα θα έλεγε σε μία νέα γυναίκα που θέλει να γίνει γιατρός να μην κάνει πίσω στα όνειρα της λόγω του φύλου της και να αναζητά από το επάγγελμά της την ηθική ανταμοιβή. Όσο για το αν κερδίσαμε κάτι ηθικά ως κοινωνία από την πανδημία, ο χρόνος θα μας δείξει.
Πότε και πώς μπήκε η επιθυμία να ασχοληθείτε ιατρική στη ζωή σας;
Η επιθυμία για την ενασχόλησή μου με την ιατρική δημιουργήθηκε στα χρόνια της εφηβείας, μέσα από παραστάσεις που είχα στο οικογενειακό μου περιβάλλον, αλλά και εξαιτίας μια εσωτερικής ανάγκης για επιλογή ενός επαγγέλματος με ενεργό ρόλο στο κοινωνικό σύνολο, καθώς το επάγγελμα του ιατρού είναι συνυφασμένο με την έννοια της προσφοράς προς το συνάνθρωπο.
Γυναίκα ιατρός. Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει και ποιο το πλεονέκτημα που έχει λόγω της γυναικεία φύσης της;
Οι γυναίκες στην ιατρική αποτελούν πλέον την πλειοψηφία και μάλιστα σε ορισμένες ειδικότητες η πλειοψηφία αυτή είναι συντριπτική. Αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν όρεξη για δίψα για διακρίσεις. Γι αυτό και πλέον η ιατρική γίνεται σιγά-σιγά γυναικεία υπόθεση.
Τα μεγάλα πλεονεκτήματα των γυναικών ιατρών έναντι των αντρών συναδέλφων τους είναι η τετράγωνη «γυναικεία» λογική που διαθέτουν και η ικανότητά τους να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και ικανότητά τους να επιτυγχάνουν τους πολλαπλούς στόχους και προκλήσεις που τους επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Επιπλέον, λόγω της γυναικείας φύσης τους διαθέτουν υψηλότερα επίπεδα ενσυναίσθησης και μπορούν να καταλάβουν καλύτερα τις ανάγκες του ασθενή, να διαχειριστούν τον ανθρώπινο πόνο και να αναπτύξουν μακροχρόνιες ανθρώπινες σχέσεις με τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Ωστόσο, η ιατρική είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό επάγγελμα και καθώς οι γυναίκες καλούνται, επίσης, να ανταποκριθούν με επιτυχία σε πολλούς ρόλους που σχετίζονται με την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα των γονιών και των ευπαθών ατόμων μέσα στην οικογένεια και ταυτόχρονα να πρέπει να διατηρήσουν τη θηλυκότητά τους προκειμένου να έχουν μια ολοκληρωμένη και ευτυχισμένη προσωπική ζωή. Αυτή η προσπάθεια να τα καταφέρουν σε αυτούς τους πολλαπλούς και συχνά αλληλοσυγκρουόμενους μεταξύ τους ρόλους συχνά δημιουργεί μεγάλες εσωτερικές εντάσεις και ένα αίσθημα ανεπάρκειας σε πολλές γυναίκες, καθώς ο χρόνος μέσα στο εικοσιτετράωρο της καθημερινότητας είναι πεπερασμένος. Μην ξεχνάμε ότι συνήθως πρόκειται για γυναίκες που έχουν μάθει να αριστεύουν πάντα και διακατέχονται από ένα αίσθημα τελειότητας.
Πώς μπορεί μια γυναίκα γιατρός να ανταποκριθεί σε αυτό το τεράστιο φορτίο;
Η γυναίκα γιατρός, όπως και κάθε σύγχρονη γυναίκα οφείλει και πρέπει να προσπαθήσει να κρατήσει μία ισορροπία ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να ανταποκριθεί και στις προσωπικές της ανάγκες. Οι σύγχρονες γυναίκες δεν θα πρέπει να είναι ενοχικές ή να διστάζουν να αναζητήσουν βοήθεια στις ανάγκες τις καθημερινότητας, ζητώντας από το σύζυγο ή το σύντροφο να αναλάβει και αυτός κάποιους ρόλους στην οικογένεια και την φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών. Επίσης θα πρέπει να διεκδικούν ισότιμη μεταχείριση και αμοιβές στο χώρο εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προσπαθούν να διατηρήσουν την προσωπική τους ανεξαρτησία και να διεκδικούν αυτό που τους αξίζει και στην εργασία και στην οικογένεια, να μην αισθάνονται τύψεις ή ενοχές όταν δεν καταφέρνουν να είναι «τέλειες» σε όλα και να χαίρονται και να απολαμβάνουν τις επιτυχίες τους, καθώς τίποτε δεν τους χαρίζεται αλλά το έχουν κερδίσει με μεγάλο κόπο.
Τι θα συμβουλεύατε μια νέα γυναίκα που θέλει να γίνει γιατρός;
Θα τη συμβούλευα να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα ανεπιφύλακτα καθώς θα της προσφέρει μεγάλες χαρές και μεγάλη κοινωνική καταξίωση. Να μην σκεφτεί ότι το φύλο της μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στο δρόμο της για την επιτυχία. Θα πρέπει βέβαια να έχει υπόψη της ότι τα πράγματα δεν θα είναι πάντα ρόδινα. Είναι μια δουλειά απαιτητική που απαιτεί πολλές θυσίες και μεγάλη προσπάθεια. Για αυτό και θα πρέπει να αποζητά πάντα και πρώτα την ηθική ανταμοιβή και όχι μόνον τις υψηλές οικονομικές απολαβές, καθώς αυτό θα της επιτρέψει να διατηρήσει την προσωπική της ισορροπία και θα την καταστήσει ολοκληρωμένη και υπαρξιακά.
