Η κορυφαία Θεσσαλονικιά Gallerista, που ζει και διαπρέπει στο Λονδίνο, σε μία σπάνια συνέντευξη, ξετυλίγει την ιστορία της επιτυχημένης πορείας της, από τα πρώτα βήματά της, τον τρόπο που άλλαξε τον χαρακτήρα της για να ανταπεξέλθει στις έμφυλες διακρίσεις και  την  εναρκτήρια έκθεση την οποία επισκεπτόντουσαν μόνο οι περαστικοί, μέχρι την είσοδο της VarvaraRosaGalleries  στην VIP λίστα και την έκθεση του Filip Tsiara.

Της Σοφίας Αποστολίδου

Είναι κάποιο άνθρωποι που σε εντυπωσιάζουν από το πρώτο λεπτό. Αυτό συμβαίνει και με την επιτυχημένη Gallerista, Βαρβάρα Ρόζα. Από το πρώτο λεπτό αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για μία γυναίκα άκρως δυναμική και ταυτόχρονα ευγενική, με λατρεία για την τέχνη, αλλά και την πατρίδα της. Συνομιλήσαμε λίγο πριν τα εγκαίνια της νέας έκθεσης που φιλοξενεί στην VIP Gallery της, τη Varvararozagalleries, στο Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας δε σταμάτησε να δίνει τις τελευταίες οδηγίες ώστε να είναι όλα άψογα κατά τα εγκαίνια, ταυτόχρονα όμως  ήταν ζεστή, φιλική με διάθεση να αποκαλύψει τις πιο μύχιες σκέψεις της και να μοιραστεί την ιστορία επιτυχίας μαζί μας, καθώς η Varvararozagalleries, ανήκει στη λίστα με τις VIP Gallery της Αγγλίας, μία διάκριση που δύσκολα κατακτά κανείς. Όμως, η  Βαρβάρα Ρόζα για μία ακόμα φορά κατάφερε να κάνει τα αδύνατα δυνατά. Το πάθος και η αγάπη της  για την πατρίδα της ,και δη για τη Θεσσαλονίκη, δεν κρύβονται, «πίνω ένα τσιπουράκι για το καλό», μας εκμυστηρεύτηκε πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη. Για την Ελλάδα θα έκανε τα πάντα, αυτός ήταν και ο λόγος που πολιτεύτηκε και θα πολιτευόταν ξανά, όπως μας αποκάλυψε. Μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, την ανδροκρατούμενη επιχείρηση στην οποία για να  επιβληθεί χρειάστηκε να αλλάξει χαρακτήρα, αλλά και την μεγάλη της αγάπη, την τέχνη: την πρώτη της έκθεση που χαρακτήρισε «τραγέλαφο» και τον τρόπο που κατάφερε να επιτύχει και να δίνει  πλέον βήμα σε Έλληνες καλλιτέχνες ανά τον κόσμο.

Πριν σας κερδίσει ο χώρος της τέχνης πραγματοποιήσατε εντυπωσιακές σπουδές στον τομέα του μάρκετινγκ. Ποιο ήταν το έναυσμα για να σπουδάσετε τη συγκεκριμένη επιστήμη; 

Είναι πραγματικά μεγάλη ιστορία. Ο πατέρας μου ήταν συλλέκτης έργων τέχνης. Κάπως έτσι φαίνεται ότι αγάπησα και εγώ  την τέχνη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να ασχολούμαι με την τέχνη. Ωστόσο, επιθυμία της οικογένειάς μου ήταν να σπουδάσω Μεταλλειολόγος Μηχανικός ή Πολιτικός Μηχανικός, με σκοπό να αναλάβω την οικογενειακή επιχείρηση. Τελικά, στη  Β Λυκείου έκανα την επανάστασή μου- και αν και μαθήτρια του 20-δήλωσα στους γονείς μου ότι όχι μόνο δε θα ακολουθήσω την πρώτη δέσμη, αλλά  δε θα δώσω καν πανελλαδικές εξετάσεις! Ωστόσο, την ημέρα των Πανελληνίων αποφάσισα να πάω – αυτό που λέμε-” για την πλάκα μου”, και κατάφερα να περάσω στο τμήμα Μάρκετινγκ Θεσσαλονίκης που ήταν και μία από τις τρεις επιλογές που είχα δηλώσει στο μηχανογραφικό μου.  Οι άλλες δύο ήταν Πολιτικές Επιστήμες ΑΠΘ και μάρκετινγκ Αθηνών.

Επομένως το μάρκετινγκ ήταν μία πολύ συνειδητή επιλογή; 

Είναι γεγονός ότι οι γνώσεις που προσφέρει το μάρκετινγκ  είναι πολύ σημαντικές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, είτε πρόκειται για τέχνη, είτε για  επιχειρηματικότητα, είτε και στην καθημερινότητα. Όταν ήμουν στο τρίτο έτος των σπουδών μου παρουσιάστηκαν προβλήματα υγείας του πατέρα μου. Έτσι, αναγκάστηκα με την ολοκλήρωση των σπουδών μου να εργαστώ στην οικογενειακή επιχείρηση, ενώ παράλληλα ξεκίνησα να σπουδάζω και στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών, που φαίνεται ότι μου είχε μείνει απωθημένο.

Βρεθήκατε σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία σε μία αμιγώς ανδροκρατούμενη επιχείρηση. Υπήρξαν  δυσκολίες και πώς τελικά τις αντιμετωπίσατε; 

Οι δυσκολίες ήταν πολλές και σε πολλά επίπεδα! Χαριτολογώντας θα σας πω πως συνήθιζα να λέω ότι στην επιχείρηση εργαζόμασταν “εγώ και οι άντρες μου”. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα! Κάθε μέρα, έπρεπε να αποδεικνύω την αξία μου. Αφενός έπρεπε να αποδεικνύω ότι ήμουν εκεί, όχι επειδή είμαι η κόρη του μπαμπά μου, αλλά επειδή το αξίζω. Αφετέρου έπρεπε να αποδεικνύω το αυτονόητο: ότι μια γυναίκα είναι το ίδιο ικανή με έναν άντρα. Δυστυχώς, φοβάμαι πως η γυναίκα ποτέ δεν θα αντιμετωπιστεί ως επαγγελματίας. Σκεφτείτε ότι έπρεπε να αποδεικνύω ότι δεν ήρθα εδώ για να με φλερτάρετε, αλλά για να εργαστώ..Ήταν πολύ σκληρό! Για να μπορέσω να ανταπεξέλθω έχασα ένα κομμάτι του εαυτού μου, ένα κομμάτι του αυθορμητισμού μου. Έπαψα να χαμογελάω, έπαψα να είμαι χαριτωμένη. Άλλαξα τον χαρακτήρα μου για να μπορέσω να τα καταφέρω.

 Πλέον εκτός των άλλων είστε και διακεκριμένη γκαλερίστα. Ισχύει το ίδιο και στον χώρο της τέχνης; Υπάρχουν και εκεί έμφυλες ανισότητες; 

Νομίζω ότι στην τέχνη δεν υφίστανται έμφυλες διακρίσεις. Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι μπορεί και να υφίστανται απλά να μην τις βλέπω πλέον εγώ ! Έχω επιβάλλει στον εαυτό μου να νιώθω ίση με έναν άντρα. Σκέφτομαι μέσα μου συχνά ότι εφόσον κατάφερα εγώ να κλείσω αυτή τη συμφωνία και όχι ένας άντρας, είμαι εξίσου ικανή με εκείνον Επομένως, δεν θα βάζω ποτέ τον εαυτό μου στη θέση να νιώσει ότι δεν διαθέτει επαρκείς δεξιότητες απλά και μόνο επειδή είμαι γυναίκα.

Σήμερα διατηρείτε μια από τις πλέον επιτυχημένες Gallery του Λονδίνου, τη Varvararozagalleries. Πώς μπαίνει επαγγελματικά στη ζωή σας; 

Ενώ εργάζομαι στην οικογενειακή επιχείρηση ο πατέρας μου φεύγει από τη ζωή. Αναγκάζομαι,λοιπόν – και για οικογενειακούς λόγους- να μεταβώ στα γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα εκείνη την περίοδο ήταν τόσο μεγάλες που ένιωθα την ανάγκη να φύγω μακριά. Αποφασίζω, λοιπόν να μεταβώ στο Λονδίνο, προκειμένου να ελέγχω από εκεί τις εξαγωγές της εταιρείας. Κατά τη διαμονής μου στην Αγγλία, με αφορμή την έκθεση των έργων μου στη Biennale του Λονδίνου, με επισκέφτηκε  ο σπουδαίος  καλλιτέχνης  Σταύρος Δίτσιος, ο οποίος τυγχάνει να είναι και κουμπάρος μου, ζητώντας τη συνδρομή μου την προώθηση του έργου του, ως απόφοιτη  marketing. Τελικά, μάλλον κάτι έκανα καλά, αφού το έργο του πουλήθηκε! Έτσι, πρότεινα στο Σταύρο να διοργανώσουμε εμείς δική μας έκθεση. Η αντίδρασή του ήταν να γελάσει, γιατί η διοργάνωση μιας έκθεσης δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα. Πρέπει να ξέρεις πολύ κόσμο και να ξέρεις καλά τους συλλέκτες και τις απαιτήσεις τους.

Τελικά ήταν εύκολη η διοργάνωση της πρώτης έκθεσης; 

Μάλλον όχι! Το πρώτο δεκαήμερο της πρώτης μου έκθεσης ήταν ένας τραγέλαφος. Αρκεί να σας πω ότι έμπαιναν μέσα μόνο οι περαστικοί! Έτσι, αν και επένδυσα ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό, είχα μηδενικά έσοδα, αφού δεν κατάφερα να πουλήσω ούτε ένα έργο.  Μετά το τέλος της πρώτης έκθεσης, ξεκίνησα  μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στο Λονδίνο- παράλληλα πέρασα και στη Νομική Σχολή στην οποία είμαι φοιτήτρια- και έβαλα  ως στόχο να επιτύχω. Παράλληλα, γνώρισα ανθρώπους κλειδιά και έμαθα τι θέλουν οι συλλέκτες. Έτσι, στο τέλος της τρίτης μου έκθεσης κατάφερα να πουλήσω όλα τα έργα που εκτίθεντο και να κάνω απόσβεση του αρχικού κεφαλαίου που είχα επενδύσει. Μάλιστα, τα κέρδη που σημειώθηκαν ήταν τόσο σημαντικά, που από τότε η Varvararosagalleries βρίσκεται στη λίστα με τις VIP  Gallery, μια διάκριση που λαμβάνουν  όσες Gallery  σημειώνουν έναν  σημαντικό αριθμό πωλήσεων και εσόδων.

Filip Tsiaras:"Alexander the Conqueror"

Μιλάτε με απίστευτο πάθος για τη δουλειά σας, τι αγαπάτε πιο πολύ σε αυτήν; 

Πραγματικά δεν είναι υπερβολή να πω ότι η δουλειά μου είναι ο μεγάλος μου έρωτας! Λατρεύω την επαφή με την τέχνη! Αγαπώ πολύ τους καλλιτέχνες. Είναι για μένα κάτι μαγικό να καθοδηγήσεις έναν καλλιτέχνη και να του δείχνεις τον δρόμο για να προβάλει με τον σωστό τρόπο τη δουλειά του, κάτι που έχω μάθει μέσα από τις σπουδές μου στο marketing. Επίσης ένας γκαλερίστα είναι πάνω από όλα έμπορος και εγώ λατρεύω το εμπόριο. Είναι άκρως αφροδισιακή όλη αυτή η διαδικασία να πουλάς ένα έργο σε έναν συλλέκτη και να ξέρεις ότι η αξία αυτού του έργου μετά από κάποια χρόνια, έχει πολλαπλασιαστεί.

Και η πολιτική, ποια είναι η κοινή συνισταμένη της με την τέχνη; Δράττομαι της ευκαιρίας της ερώτησης από την κάθοδό σας στην πολιτική σκηνή της τοπικής αυτοδιοίκησης στο πλευρό του Κώστα Γκιουλέκα.  

Μπορεί εν πρώτης να μη φαίνεται, αλλά η πολιτική και η τέχνη έχουν πολλά κοινά. Στην πολιτική προσπαθείς να “πουλήσεις” τον εαυτό σου. Το ίδιο κάνεις και στην τέχνη. Σε μία γκαλερί στόχος είναι να πουλήσεις τα έργα του καλλιτέχνη που εκθέτεις. Όταν μου έγινε η πρόταση από τον Κώστα Γκιουλέκα δέχτηκα αμέσως γιατί θέλω να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο. Η προσφορά είναι ανάγκη για μένα. Επίσης ήταν πολύ σημαντικό ότι θα εκπροσωπούσα το A’ διαμέρισμα Θεσσαλονίκης, ένα διαμέρισμα με πολλές απαιτήσεις και δυσκολίες. Τελικά, κατάφερα να εκλεγώ και έμαθα πολλά από πολιτική με κυριότερο να “ρίχνω τα μούτρα μου”. Και πιστέψτε με, είναι ένα χρήσιμο μάθημα ακόμα και στον χώρο της τέχνης.

Θα σκεφτόσασταν ποτέ να επαναλάβετε το εγχείρημα αυτό είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή; 

Είναι γεγονός ότι μου έγινε πρόταση να είμαι υποψήφια βουλευτής  στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης και μάλιστα 3 φορές. Φυσικά και θα επέστρεφα στην πολιτική σκηνή  όταν οι συνθήκες θα είναι πάλι ώριμες. Αγαπώ την πατρίδα μου. Είμαι περήφανη για τη χώρα μου και θα έκανα τα πάντα για να προσφέρω στη  Ελλάδα. Γι’ αυτό και για εμένα είναι πάρα πολύ σημαντικό  να προωθώ Έλληνες καλλιτέχνες μέσα από τη γκαλερί. Το βλέπω ως ένα προσωπικό στοίχημα. Σκέφτομαι: γιατί να προωθούνται ξένοι καλλιτέχνες και όχι οι Έλληνες, οι οποίοι είναι τόσο, μα τόσο, ταλαντούχοι.

Filip Tsiaras:”Jim Morrison”

Και είναι γεγονός ότι αυτές τις μέρες, φιλοξενείτε στην Gallery σας την έκθεση ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, του διακεκριμένου Φίλιππου Τσιάρα. Ποια είναι τα κυρίαρχα συναισθήματά σας;

Είμαι  πάρα πολύ χαρούμενη και υπερήφανη. Ο Φίλιππος Τσίαρας είναι ένας καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και θεωρείται από τους πλέον καταξιωμένους. Έργα  του έχουν εκτεθεί, μεταξύ άλλων και στο Momus της Νέας Υόρκης.Όμως ο Φίλιππος, δεν είναι απλά ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά πάνω από όλα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Γνωριστήκαμε στην Αθήνα, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα και μου είπε: «Θέλω να με αναλάβεις». Όταν τον ρώτησα γιατί ένας τόσο  καταξιωμένος καλλιτέχνης να επιλέξει εμένα- που δεν είχα πουλήσει ούτε ένα έργο στην πρώτη μου έκθεση- μου απάντησε ότι βλέπει σε εμένα μία σπίθα στο μάτι μου. Αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης με εμπιστεύτηκε! Πίστεψε σε εμένα!Είναι γεγονός ότι λατρεύω τη δουλειά του Φίλιππου Τσιάρα. Είναι από τους καλλιτέχνες που αγαπώ πιο πολύ! Αγαπώ το πάθος με το οποίο ζωγραφίζει. Είναι ένας καλλιτέχνης ελεύθερος που δε συμβιβάζεται. Εκτός, όμως από ταλαντούχος καλλιτέχνης είναι και ένας χαρισματικός επιχειρηματίας. Μαζί κάνουμε ένα πραγματικά απίστευτο δίδυμο. Είναι  τεράστια η χαρά που τα έργα του θα παρουσιάζονται στη Varvararosagalleries μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου και είναι ακόμα μεγαλύτερη τιμή μου που ο Φίλλιπος Τσιάρας θα βρίσκεται κάθε μέρα εκεί και το φιλότεχνο κοινό και οι συλλέκτες θα έχουν τη χαρά να συνομιλούν μαζί του.

“Cerberus”, 2015 by Michalis Parlamas