Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης σε μία εκ βαθέων συζήτηση με τη Vwoman, μοιράζεται τις σκέψεις του και αποκαλύπτει τα όνειρά του.

Της Σοφίας Αποστολίδου

Είναι κάποιοι άνθρωποι που σου αλλάζουν τη ζωή. Σε κάνουν να αναθεωρήσεις τις σκέψεις σου, τις δυσκολίες, τις αξίες και τα  ιδανικά και τελικά την ίδια τη ζωή! Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι  ο Έλληνας παραολυμπιονίκης Αντώνης Τσαπατάκης και όχι γιατί κατάφερε να ανεβάσει την Ελλάδα στο  Ολυμπιακό βάθρο, ούτε μόνο γιατί δεν το έβαλε ποτέ κάτω, αλλά κυρίως γιατί είναι ένας άνθρωπος με υψηλές αξίες και ιδανικά. Ένας άνθρωπος που μας δείχνει τον τρόπο να προχωράμε μπροστά, να ζούμε με γνώμονα την αγάπη, τον σεβασμό στον συνάνθρωπο και στο περιβάλλον. Πάνω από όλα όμως, να μη σταματάμε να ονειρευόσαστε για έναν καλύτερο κόσμο, ένα καλύτερο αύριο. Συνομιλήσαμε, κάπου ανάμεσα στις προπονήσεις του, ενώ εκείνος βρισκόταν στο σπίτι του στην Καλαμαριά. Από την πρώτη στιγμή της επικοινωνίας καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που είναι γεννημένος νικητής. Μίλησε για τη στιγμή που ανέβηκε στο Ολυμπιακό Βάθρο και τα συναισθήματα που είχε, για  την οικογένεια του, τις αξίες, τα ιδανικά του. Για τα όνειρα του που είναι αέναα και τον κράτησαν αλύγιστο, ακόμα και στις μεγάλες δυσκολίες. Μοιράστηκε μαζί μας τον τρόπο που μετουσίωσε το …παιδικό «Όνειρο» σε βιβλίο, μας αποκάλυψε τι νιώθει κάθε φορά που βλέπει κλειστή μία αναπηρική ράμπα, κυρίως όμως μας ενέπνευσε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και μας έδειξε τον τρόπο να ελπίζουμε-με την έννοια της δράσης-σε ένα καλύτερο αύριο.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο μας  χαρίσατε πολύ συγκινητικές  στιγμές, τόσο με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, όσο και με την ανάρτηση στην οποία προχωρήσατε στη συνέχεια, η οποία κάθε φορά μας γεμίζει με  έντονα συναισθήματα. Ποιο ήταν όμως το δικό σας κυρίαρχο συναίσθημα όταν ανεβήκατε στο βάθρο;

Φορώντας το Ολυμπιακό  μετάλλιο  στο στήθος αισθάνθηκα ότι πέτυχα κάτι σημαντικό.7 χρόνια τώρα που προπονούμαι ανελλιπώς  στη Θεσσαλονίκη για αυτό το σκοπό, για ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Σίγουρα το μετάλλιο  αυτό είναι πολύ σημαντικό, όμως δεν είναι ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, εκείνο που ορίζει έναν άνθρωπο, αλλά οι αξίες του και τα ιδανικά του. Γαλουχήθηκα με αγάπη και άλλες σημαντικές αξίες όπως: να προχωράω μπροστά, να επιμένω, να προσπαθώ, να ενεργώ και όχι να περιμένω.

Σίγουρα βέβαια θα υπήρξαν και αρκετές δύσκολες στιγμές στον δρόμο για το Ολυμπιακό μετάλλιο. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε και πως καταφέρατε να τις κάμψετε;

Οι δυσκολίες είναι εκείνες που ξέρω ότι θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Γιατί, οι δυσκολίες καλλιεργούν την ψυχή και σου δίνουν την ώθηση για να πας μπροστά και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Και τις πρώτες δύσκολες στιγμές, τι ήταν εκείνο που σας έδινε δύναμη ώστε να μη λυγίσετε;

Δε με λύγισε τίποτα, γιατί πολύ απλά, δεν άλλαξε κάτι για εμένα! Η δύναμη μου είναι τα όνειρα μου. Το να θες να ζήσεις τα όνειρά σου είναι εκείνο που σου δίνει ώθηση. Και εγώ συνέχισα να θέλω να ζήσω το όνειρό μου. Εκείνο που έχει αξία στη ζωή είναι να ζεις με ποιότητα, αξίες και ιδανικά και αυτό συνέχισα να κάνω. Βέβαια, ήταν οι δικοί μου άνθρωποι που  ήταν εκεί και κρατούσαν τους τοίχους των ονείρων μου για να μην πέσουν και εγώ έχτισα το οικοδόμημα. Εσύ θα βάλεις τον στόκο για να χτίσεις το οικοδόμημα των ονείρων σου και οι δικοί σου άνθρωποι θα είναι εκεί για να το κρατάνε.

Αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντικό είναι για εσάς να κάνετε τους ανθρώπους να ονειρεύονται. Επομένως δεν είναι καθόλου τυχαίος ο τίτλος του πρώτου σας παιδικού βιβλίου με τίτλο: «Όνειρo».Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτή;

Το βιβλίο αυτό, το έγραψα μαζί με τη γυναίκα του προπονητή μου την Έλενα την Θωΐδου. Χωρίς την όρεξη, τη μαγεία και την ενέργεια  και κυρίως χωρίς τα όνειρα της Έλενας το βιβλίο αυτό δεν θα είχε δημιουργηθεί. Σκοπός του βιβλίου είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να ονειρεύονται. Ξέρετε, ότι μπορείς να το ονειρευτείς , μπορείς και να το πετύχεις. Προσπαθούμε μέσα από αυτή την παιδική ιστορία να ενεργοποιήσουν τις δυνάμεις τους και να δράσουν ώστε να πετύχουν τα όνειρά τους. Κυρίως όμως, να κάνουν τη ζωή να αξίζει, ν΄ αποκτήσουν αξίες και να γίνουν όλοι καλοί άνθρωποι.

Παράλληλα, όμως μέσα από μία σειρά ποικίλων δράσεων προσπαθείτε να ενεργοποιήσετε και εμάς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να σεβαστούμε περισσότερο τους συνανθρώπους μας και το περιβάλλον. Μία από αυτές τις δράσεις είναι οι «Καθαρές Παραλίες». Πώς ξεκίνησε η ιδέα αυτή;

Οι « Καθαρές Παραλίες» ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια. Δυστυχώς αδιαφορούμε για το περιβάλλον. Ξεχνάμε ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος μας κάνει κακό. Και το κακό αυτό το έχουμε προξενήσει εμείς. Γι΄ αυτό και πρέπει να ξεκινήσουμε όλοι να προστατεύουμε το περιβάλλον. Να ζήσουμε με υγεία, σεβασμό και  ασφάλεια.

Τί μπορούμε να κάνουμε εμείς στην καθημερινότητά μας για να προστατέψουμε  στην πράξη το περιβάλλον;

Απλά και βασικά πράγματα, όπως: Ανακύκλωση. Να  μην πετάμε απορρίμματα στη θάλασσα. Να καταλάβουμε ότι με το περιβάλλον είμαστε ένα. Να σεβαστούμε τα ζωάκια και τα σπάνια είδη που ζουν στις θάλασσες και κινδυνεύουν. Να δούμε με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό.

Δυστυχώς η έλλειψη σεβασμού είναι ένα συχνό φαινόμενο. Βλέπουμε ανθρώπους να παρκάρουν πάνω σε αναπηρικές ράμπες. Ποια είναι η πρώτη σας σκέψη όταν έρχεστε αντιμέτωπος με τέτοια φαινόμενα;

Η συμπεριφορά μας έγινε φοβισμένη. Δεν δείχνουμε κοινωνία. Δεν αγαπάμε! Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τη δική μας ύπαρξη ανεξάρτητη από την κοινωνία και το περιβάλλον.Δυστυχώς υπάρχουν άτομα που σταθμεύουν πάνω σε ράμπες.Οι ράμπες βοηθούν τους ανθρώπους που έχουν μία δυσκολία στην κίνηση και κινούνται με ένα διαφορετικό τρόπο να μπορούν να μετακινούνται.Κλείνοντας μία ράμπα είναι σα να σκοτώνεις τη διαφορετικότητα. Έχω ακούσει πολλές δικαιολογίες  από ανθρώπους που παρκάρουν πάνω σε ράμπες. Το θέμα δεν είναι να δράσουμε τιμωρητικά ή να σπαταλήσουμε φαιά ουσία  για να σκεφτούμε γιατί το κάνουν. Την ευθύνη την έχουμε εμείς γιατί τους αφήνουμε να πράττουν με αυτόν τον τρόπο.

Είναι σημαντικό να επενδύσουμε στο μέλλον, στα παιδιά και να τους γαλουχήσουμε με αξίες και ιδανικά. Να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει το Ζω, αλλά το Ζούμε. Ζούμε με διαφορετικούς ανθρώπους που όλοι όμως είμαστε ίσα διαφορετικοί. Γαλουχήθηκα με τις αξίες τις ισότητας, της αγάπης, των ονείρων, της επιμονής. Γι αυτό και ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο. Και ελπίζω με την έννοια του πράττω και όχι με την έννοια της τύχης.

Τα όνειρα αποτελούν κινητήριο δύναμη για εσάς. Δεν θα μπορούσα λοιπόν,να μην σας ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά σας όνειρα;

Να συνεχίσω να ονειρεύομαι και να κάνω τα όνειρά μου πραγματικά!