Πώς να δείξετε εμπιστοσύνη στα παιδιά σας και στις ικανότητες τους ώστε να ξεπεράσουν την απογοήτευση.
Η απογοήτευση είναι ένα συναίσθημα που θα πρέπει να διαχειριστούν τα παιδιά ιδιαίτερα καθώς η κρίση που έφερε η πανδημία ακόμη δεν έχει τελειώσει. Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτό, κανείς από εμάς, ούτε και τα παιδιά μας και γι’ αυτό χρειάζεται να δείξουμε εξαιρετική συμπόνια πρώτα στον εαυτό μας όπως επίσης και σε εκείνα.
Ο τρόπος με τον οποίο κάθε παιδί θα διαχειριστεί τις απογοητεύσεις διαφέρει όπως επίσης και τα γεγονότα που απογοητεύουν διαφέρουν από παιδί σε παιδί. Υπάρχουν όμως κάποια βασικά εργαλεία για να διαχειριστούμε την απογοήτευση τα οποία είναι σχεδόν τα ίδια για όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Ενεργητική ακρόαση και επικύρωση του συναισθήματος του παιδιού
Συνήθως ως γονείς έχουμε την τάση να προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε τα προβλήματα των παιδιών μας. Στην πραγματικότητα όμως συχνά υπάρχουν προβλήματα τα οποία δεν μπορούμε να λύσουμε όπως τώρα με την πανδημία. Είναι σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε και να ακούμε τα συναισθήματα ματαίωσης και απογοήτευσης που εκφράζουν τα παιδιά μας.
Συχνά κάνουμε υποθέσεις για αυτό που νομίζουμε εμείς ότι έχει απογοητεύσει το παιδί μας. Είναι σημαντικό να ακούμε πραγματικά τι μας λέει και να συντονιζόμαστε με αυτό που εκφράζει.
Προσέχουμε να μην κρίνουμε τις αντιδράσεις του. Το να βλέπουμε ένα παιδί αναστατωμένο γιατί δεν μπόρεσε να να αγοράσει ένα γκάτζετ που ήθελε μπορεί να μας φαίνεται ανόητο, αλλά αν ακυρώσουμε τον πόνο που νιώθει θα το κάνουμε απλώς να αισθάνεται πως δεν το καταλαβαίνουμε και πως είναι μόνο του.
Ακούστε τα παιδιά σας και προσπαθήστε να είστε υποστηρικτικοί μαζί τους. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί τους πως παρόλο που δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον είμαστε πολύ περήφανοι για αυτά και για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την απώλεια σημαντικών πραγμάτων, όπως το να πηγαίνουν στο σχολείο με μάσκα, το να μην αγκαλιάζουν τους συμμαθητές τους, το να αποφεύγουν τις πολλές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τόσα άλλα.
Δώστε μια προοπτική στα παιδιά
Τα παιδιά συνήθως μπορεί να βλέπουν τα πράγματα λίγο απόλυτα, λίγο ασπρόμαυρα, μπορεί να σκέφτονται πως δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η πανδημία… Δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου όπως ένας ενήλικας… Αναφέραμε και προηγουμένως πως το να επικυρώσουμε αυτό το φόβο που νιώθουν τα παιδιά είναι μια καλή αρχή. Το να πω στο παιδί: “ξέρεις σε ακούω και νιώθω να λες πως δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ αυτό και συμφωνώ και εγώ μαζί σου ότι είναι πολύ δύσκολο να μη γνωρίζει κανείς πότε τα πράγματα θα επιστρέψουν να είναι κανονικά”, του προσφέρει μια αίσθηση κατανόησης και ασφάλειας.
Δεν είναι καλό να δίνουμε στο παιδί μας μη ρεαλιστικές υποσχέσεις για το τι θα φέρει το μέλλον από τη στιγμή που κι εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε πως θα είναι τα πράγματα.
Και παρόλο που δεν ξέρουμε πότε και πως θα συμβεί κάτι μπορούμε όμως να διαβεβαιώσουμε τα παιδιά μας ότι αυτό είναι που συμβαίνει στις τρέχουσες συνθήκες και θα αλλάξει και πως θα μπορέσουν να ξαναδούν τους φίλους τους με μεγαλύτερη χαλαρότητα και πως θα απολαύσουν τις δραστηριότητες που τους λείπουν αλλά λίγο αργότερα. Μπορούμε να τους μιλήσουμε για δικές μας προηγούμενες αντίστοιχες εμπειρίες, όπου νιώθαμε αβεβαιότητα και πώς εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίσαμε αυτές τις καταστάσεις.
Επίσης καλό είναι να αποφεύγουμε να δίνουμε στα μικρά παιδιά πολλές πληροφορίες καθώς αυτές ενδέχεται να αυξήσουν το άγχος τους. Αν θέλουν να δουν π.χ. την γιαγιά τους, μην τους πείτε ότι δε θα δούμε αυτή την εβδομάδα τη γιαγιά γιατί ανήκει σε ομάδα πολύ υψηλού κινδύνου για κορωνοϊό. Απλά διαβεβαιώστε τα ότι θα την δουν το συντομότερο.
Προσπαθήστε να βρείτε λύσεις
Καθώς η πανδημία συνεχίζεται οι άνθρωποι γινόμαστε όλο και πιο δημιουργικοί στο να βρίσκουμε τρόπους να αντισταθμίζουμε διάφορες απώλειες που έχουμε. Μπορούμε να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε την κανονικότητα και να μάθουμε να είμαστε προσαρμοστικοί .
Το να υπενθυμίζουμε στα παιδιά μας ότι δεν είναι τα μόνα που βρίσκονται σε αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση είναι παρήγορο. Μπορούμε επίσης να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να μας μιλήσει για όσα περνάει με τους φίλους του και τις δυσκολίες που συναντά στην κοινωνικοποίηση του.
Βοηθήστε τα να νιώσουν πως έχουν κάποιο έλεγχο πάνω στα πράγματα
Το πιο δύσκολο και τρομακτικό μέρος της πανδημίας είναι ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το πότε θα ξανά επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα. Κι όμως μπορούμε να έχουμε κάποιον έλεγχο και αυτό αφορά στο πώς περνάμε την κάθε μέρα. Μπορούμε να συνεργαστούμε με το παιδί μας για να προγραμματίσει τις μέρες του και να του δώσουμε μια αίσθηση ελέγχου πάνω στο τι συμβαίνει. Πως θα ήθελε να περάσει τον ελεύθερο χρόνο του; Πότε θα ήθελε να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού; Το να βοηθήσουμε ένα παιδί να νιώσει ότι έχει μία αίσθηση σκοπού και ότι εκτιμάμε την συμμετοχή του στις καθημερινές εργασίες μπορεί να κάνει πολύ πιο εύκολο το να αντέξει τις απογοητευτικές καταστάσεις. Και η συμμετοχή βέβαια στις καθημερινές εργασίες μπορεί να κάνει καλύτερη και τη ζωή των γονιών.
Μπορείτε επίσης να μιλήσετε στα παιδιά σας εξηγώντας τους ποιες συμπεριφορές εσείς χρησιμοποιείτε για να αντιμετωπίσετε μια κατάσταση που σας απογοητεύει και να τα βοηθήσετε να βρουν μερικές από τις δικές τους συμπεριφορές.
Μπορείτε να αναρωτηθείτε ποια είναι τα εργαλεία που βοηθούν εσάς και να μιλήσετε για αυτά με το παιδί σας.
Εσάς μπορεί να σας βοηθάει να μιλάτε με άλλα μέλη της οικογένεια σας, ή να ετοιμάζεται τα γεύματα, ή να φροντίζετε το κατοικίδιό σας. Για το παιδί σας μπορεί να είναι να παίξει ένα παιχνίδι στο τέλος της ημέρας ή να έχει το αγαπημένο του γλυκάκι ή να δει μία αστεία ταινία που θα το χαλαρώσει.
Ρωτήστε το παιδί σας: “τι σε βοηθάει περισσότερο;”
Δείξτε εμπιστοσύνη στα παιδιά σας και στις ικανότητες τους για να ξεπεράσουν την απογοήτευση
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ζουν με την απογοήτευση. Μπορούμε να υπενθυμίσουμε στα παιδιά μας πράγματα που είχαν ξεπεράσει το παρελθόν και που μπόρεσαν να τα διαχειριστούν όπως το να μην πάρουν μέρος σε μία σχολική παράσταση, είτε να πάρουν χαμηλότερο βαθμό, είτε να χάσουν σε ένα παιχνίδι. Παρόλο που τώρα η κατάσταση αυτή που ζούμε είναι διαφορετική, και η απογοήτευση που προέρχεται από αυτήν μπορεί να είναι μεγαλύτερη, μπορούμε να υπενθυμίσουμε στα παιδιά μας να χρησιμοποιήσουν μερικές από τις ίδιες δεξιότητες που χρησιμοποίησαν στο παρελθόν.
Ίσως τα παιδιά ενόψει της πανδημίας να εισάγονται σε θέματα ενηλίκων λίγο νωρίτερα αλλά αυτό δεν είναι και το τέλος του κόσμου.
Ας ελπίσουμε πως από αυτή την εμπειρία τα παιδιά όπως κι εμείς θα δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο και θα διαχειριζόμαστε τις απογοητεύσεις με πιο δημιουργικό τρόπο.
H Αιμιλία Αξιωτίδου είναι Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Θεραπεύτρια Ζεύγους, Ομαδική και Ατομική Ψυχοθεραπεύτρια, Ψυχοπαιδαγωγός, Επιστημονικός Συνεργάτης ΑΠΘ, Ιατρική Σχολή, ΑΧΕΠΑ , Ιατρείο Παχυσαρκίας, Διακοπής Καπνίσματος
Τηλ. 6999521206
– Θεσσαλονίκη: Β. Ηρακλείου 25, (Λουλουδάδικα)
– Αθήνα: Αρχελάου 17, Παγκράτι (Β.Κωνσταντίνου μετρό Ευαγγελισμός).
https://www.facebook.com/Αιμιλία-Αξιωτίδου-1392827551044151/
