Μύρισε άνοιξη...

Της Άννας Παράσχου

Κάθε χρόνο ο ερχομός της άνοιξης αποτελεί από μόνος του έναν σταθμό στην πορεία του εκάστοτε έτους. Είναι εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιούμε πως τα κρύα του χειμώνα είναι πλέον πίσω μας, η διάρκεια της ημέρας μεγαλώνει, ενώ ανοίγει διάπλατα ο δρόμος προς το μαγευτικό ελληνικό καλοκαίρι. Ο αντίκτυπος όμως της άνοιξης δεν περιορίζεται μόνο στην δική μας ψυχολογική ανάταση. Τα φυτά μας αντιλαμβάνονται εξίσου την άφιξη της πιο κρίσιμης για αυτά εποχής, ειδικά στις χώρες με μεσογειακό κλίμα.

Το φυτικό βασίλειο μεταβαίνει με την σειρά του από μία περίοδο αδράνειας, σε μία κατάσταση γενικευμένης «άνθησης». Ο μεταβολισμός των φυτών αφυπνίζεται, νέοι βλαστοί ξεπετάγονται, τα πρώτα μπουμπούκια κάνουν την εμφάνισή τους. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι υπάρχουν χρονικές διακυμάνσεις σε όλες τις προαναφερθείσες διεργασίες, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την αύξηση της θερμοκρασίας. Κατ’ επέκταση, στις βόρειες και ορεινές περιοχές τα σημάδια της άνοιξης αναμένονται αργότερα από ότι αντίστοιχα στα νότια και πεδινά μέρη της χώρας μας, όπου οι πρώτες ανθοφορίες μπορεί να εμφανιστούν ήδη από τα τέλη του Φεβρουαρίου. Αυτές οι διαφοροποιήσεις είναι απόλυτα φυσιολογικές και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας θορυβήσουν. Εξάλλου, όπως έγραψε και ο Pablo Neruda: «Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να έρθει».

Ποιες είναι όμως επιγραμματικά οι πρώτες εργασίες που θα πρέπει να εκτελέσουμε έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την ευρωστία των φυτών μας?

Το κλάδεμα είναι μία από τις σημαντικότερες εργασίες που εφαρμόζουμε με την πάροδο του κινδύνου του παγετού. Η πρωταρχική μας έγνοια επικεντρώνεται στην απομάκρυνση του συνόλου των παραφυάδων, των ασθενικών και των λαίμαργων βλαστών με γνώμονα την διαμόρφωση των φυτών μας και την ενδυνάμωση της βλαστικής τους ικανότητας.

Επιπλέον, την εποχή αυτή οι απαιτήσεις των φυτών μας ως προς την κατανάλωση νερού αυξάνονται. Συνήθως εφαρμόζεται ο πρακτικός κανόνας των δύο ποτισμάτων ανά εβδομάδα, ο οποίος ωστόσο δεν πρέπει να ακολουθείται άκριτα. Επιθυμώντας πάντοτε την εφαρμογή αειφόρων καλλιεργητικών πρακτικών, ο αρχικός αυτός προγραμματισμός θα πρέπει να προσαρμόζεται στις ενδεχόμενα αναπάντεχες βροχοπτώσεις της άνοιξης και στις ιδιαιτερότητες του εδαφικού μας υποστρώματος. Είναι καίριας σημασίας να αντιληφθούμε ότι η παροχή υπερβολικής ποσότητας νερού είναι ιδιαίτερα επιζήμια για τα φυτά μας καθώς ευνοεί την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών.

Καθώς τα φυτά μας επανέρχονται από τον χειμερινό τους λήθαργο αποζητούν θρεπτικά στοιχεία για την επανεκκίνηση της βλαστικής τους περιόδου. Η ισορροπημένη και σταδιακά αυξανόμενη λίπανση αποτελεί το κλειδί της πλούσιας ανθοφορίας. Μετά τα μέσα Μαρτίου εφαρμόζουμε και την πρώτη αζωτούχο λίπανση στον χλοοτάπητα μας, καθώς πρόκειται για το σημαντικότερο μακροστοιχείο που συντελεί στην ενίσχυση της αναβλαστικής του ικανότητας και στον σχηματισμό χλωροφύλλης.

Τέλος, η Άνοιξη φέρνει μαζί της και κάποιους απρόσκλητους επισκέπτες, με την αναφορά να γίνεται τόσο στα ζιζάνια όσο και σε κάποια έντομα. Τα πρώτα καλό είναι να απομακρύνονται άμεσα καθώς απομυζούν σημαντικά στοιχεία από τα φυτά μας. Όσον αφορά όμως τα έντομα, πολλά από αυτά είναι ωφέλιμα καθώς συμπεριφέρονται ως επικονιαστές και ως φυσικοί εχθροί διάφορων φυτοπαθογόνων εντόμων [π.χ τετράνυχου ή θρίπα] υποκαθιστώντας με επιτυχία τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων.

Η Άννα Παράσχου είναι Γεωπόνος – Αρχιτέκτονας Τοπίου