Το βιβλίο της Αρετής Χαρτοφύλακα φιλοξενεί τις αληθινές ιστορίες 15 γυναικών που υπέστησαν βία σε διάφορες μορφές, με την ίδια να στέκεται δίπλα σε όποια χρειαστεί έναν σύμμαχο.
Της Κικής Τσάνη
«Όχι πάλι, όχι άλλη μία». Αυτή η φράση έχει εντυπωθεί στη σκέψη μας πολλές φορές ειδικά το τελευταίο διάστημα. Οι γυναικοκτονίες και τα περιστατικά βίας σε βάρος γυναικών είναι ένα πλήγμα διαχρονικό που δυστυχώς αντί να εξαλείφεται στη σύγχρονη κοινωνία, εξακολουθεί να αποτελεί μείζον ζήτημα.
Η εμφάνιση του κινήματος #metoo στη χώρα μας έδειξε μεταξύ άλλων πως οι γυναίκες χρειαζόμαστε συμμάχους για να σταθούμε δυνατές και να σπάσουμε την αλυσίδα της κακοποίησης, σε οποιαδήποτε μορφή.
Ηχηρό παρών στον αγώνα για την εξάλειψη της βίας και έτοιμη να βοηθήσει όποια γυναίκα νιώθει ευάλωτη δηλώνει η Αρετή Χαρτοφύλακα, συγγραφέας του βιβλίου «Αληθινές Γυναίκες». Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει σήμερα, Πέμπτη στις 19:30 στο Electra Palace στη Θεσσαλονίκη.
Δεκαπέντε γυναίκες ανοίγουν την καρδιά τους, ψάχνοντας να βρουν τη λύτρωση και την ανακούφιση μετά τα δεινά που βίωσαν προερχόμενα από πρόσωπα που αγάπησαν.
Οι «Αληθινές γυναίκες» περιλαμβάνουν ιστορίες γενναίων προσώπων που υπέστησαν βία σε όλες τις εκδοχές, με την πρώτη να χρονολογείται το 1960 και την πιο πρόσφατη το 2020. Η κάθε μία γυναίκα περιγράφει τις στιγμές που τη γονάτισαν αλλά και αυτές που την ώθησαν να σταματήσει όλα αυτά που της προκαλούν πληγές, είτε είναι στο σώμα είτε στην ψυχή. Διότι τα σημάδια της βίας δεν είναι μόνο οι μελανιές, αλλά κυρίως αυτά που μαυρίζουν το μέσα μας.
Η συγγραφέας, αγκαλιάζοντας την κάθε μία προσωπικά, αποτυπώνει τις ιστορίες τους στο χαρτί, απλώνοντας παράλληλα ένα δίχτυ προστασίας γύρω τους. «Το βιβλίο φιλοξενεί πραγματικές ιστορίες. Αυτές οι γυναίκες έφτασαν σε μένα με διάφορους τρόπους, καθώς η έμφυλη βία βρίσκεται παντού ανάμεσά μας. Βέβαια είναι απόλυτα προστατευμένες. Έχω τοποθετήσει τις ιστορίες σε άλλες πόλεις και έχω φροντίσει να μην καταλάβει κανένας για ποιες γυναίκες πρόκειται, ούτε καν οι κακοποιητές τους», δηλώνει η κ. Χαρτοφύλακα στη Vwoman.gr.
Οι διάφοροι ρόλοι στους οποίους έχει κληθεί να ανταποκριθεί στη ζωή της -της μητέρας, της συντρόφου, της εργαζόμενης αλλά κυρίως της γυναίκας που έχει κάθε δικαίωμα να ζει χωρίς φόβο- ήταν το έναυσμα για να γίνει η φωνή πολλών σε μια κοινωνία όπου η βία βρίσκει συνεχώς χαραμάδες.
«Το πρώτο πράγμα που νιώθω όταν ακούω για μια κακοποιητική συμπεριφορά είναι θυμός. Τόσο για τους κακοποιητές όσο και για τα κενά που υπάρχουν στην κοινωνία μας. Γιατί μπορεί να παροτρύνουμε τις γυναίκες να μιλήσουν και να φύγουν αλλά δεν τις προστατεύουμε. Μην ξεχνάμε ότι θύματα των πιο πρόσφατων γυναικοκτονιών ήταν γυναίκες που αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα και να χωρίσουν. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αλλάξουμε άμεσα είναι το πλαίσιο προστασίας όλων των γυναικών», επισημαίνει η συγγραφέας.
Παράλληλα σημειώνει πως εμείς οι ίδιες πρέπει να γίνουμε μια γροθιά καθώς άλλη μια μάστιγα της εποχής είναι το πώς στεκόμαστε οι γυναίκες απέναντι στη βία. «Βλέπουμε ακόμα και γυναίκες γύρω μας να ασκούν κριτική. Δεχόμαστε σχόλια από γυναίκες για το τι φοράμε, μας παρακινούν να κάνουμε υπομονή. Φτάνουμε ακόμα και σε σημείο να ωραιοποιούμε τραγικές καταστάσεις και να τις εκλογικεύουμε. Για να προχωρήσουμε ως κοινωνία αυτό πρέπει να αλλάξει. Ας αγκαλιάσουμε με κατανόηση και στοργή τις γυναίκες που έχουν περάσει ή περνάνε τον δικό τους γολγοθά. Ας είμαστε δίπλα τους με κάθε τρόπο για να απαλύνουμε όσο μπορούμε τον πόνο τους και να τις βοηθήσουμε να βγουν πιο δυνατές», αναφέρει η κ. Χαρτοφύλακα.
Ερωτώμενη για το πώς διαχειρίστηκε η ίδια τις πληροφορίες που δεχόταν για τη συγγραφή του βιβλίου της, «Αληθινές Γυναίκες» η κ. Χαρτοφύλακα απαντάει με σιγουριά ότι το μόνο που σκεφτόταν και εξακολουθεί να την απασχολεί είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να βοηθήσει.
«Δυστυχώς οι περισσότερες από εμάς ταυτιζόμαστε και αυτό κάνει ακόμα πιο έντονη την ανάγκη να δράσουμε. Να κατανοήσουμε ότι η βία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την αγάπη. Ότι όμορφα πρόσωπα μπορούν να κρύβουν άσχημες συμπεριφορές και ότι σε καμία περίπτωση δεν φταίμε. Το δύσκολο βήμα είναι η παραδοχή, να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή τα χαρακτηριστικά μιας μη υγιούς κατάστασης και το πιο σημαντικό, να αποβάλλουμε κάθε ενοχή», λέει χαρακτηριστικά.
