Πώς μπορούν τα παιδιά μας να βοηθηθούν αν εμείς κατανοήσουμε τη δική μας ζωή;

Της Αιμιλίας Αξιωτίδου

Όσο περισσότερο κατανοούμε τον εαυτό μας τόσο περισσότερο μπορούμε να έχουμε μια πιο εποικοδομητική πιο ανταποδοτική και
πιο χαλαρή σχέση με τα παιδιά μας. Εάν εμείς γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας προσφέρουμε στα παιδιά μας ένα συναισθηματικά υγιές και ασφαλές περιβάλλον, μια σταθερή βάση που έχουν ανάγκη για να μπορέσουν να σταθούν αργότερα στα πόδια τους.

Αν ο γονιός κατανοήσει και επεξεργαστεί αυτά που ίδιος βίωσε στην βρεφική και παιδική ηλικία μπορεί να κατανοήσει το πως αυτά
επηρεάζουν στο σήμερα την γονεϊκή του συμπεριφορά και φυσικά να αλλάξει εκείνα που ήταν δυσλειτουργικά.

Επειδή όταν γινόμαστε γονείς βάζουμε για άλλη μια φορά τον εαυτό μας στη σχέση γονιού – παιδιού, αλλά αυτή τη φορά παίζουμε τον
άλλο ρόλο, του γονιού, αυτό μας προσφέρει μια εκπληκτική ευκαιρία να ωριμάσουμε ως άτομα.

Πολύ συχνά οι γονείς συνειδητοποιούν πως είπαν και έκαναν πράγματα στο παιδί τους που τους είχαν κάνει οι γονείς τους και πίστευαν πως δεν θα τα έλεγαν και δεν θα τα έκαναν οι ίδιοι στα παιδιά τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να πιάσουμε τον εαυτό μας εγκλωβισμένο σε επαναλαμβανόμενα και αναποτελεσματικά μοτίβα
συμπεριφοράς.

Φυσικά και δεν μπορούμε να αλλάξουμε όλα εκείνα που μας συνέβησαν όταν ήμασταν παιδιά, μπορούμε όμως να επεξεργαστούμε
και να αλλάξουμε τον τρόπο που ερμηνεύουμε και αντιμετωπίζουμε τώρα, ότι μας συνέβη στο παρελθόν .

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πως το παρόν επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το παρελθόν και πως για να αποκτήσουμε μια διαφορετική στάση ζωής είναι απαραίτητο να επεξεργαζόμαστε τα δικά μας συγκινησιακά φορτισμένα βιώματα μαζί με τα συναισθήματα και τις σκέψεις που γεννούν μέσα μας.

Και με ποιο τρόπο μπορούν τα παιδιά μας να βοηθηθούν αν εμείς κατανοήσουμε την δική μας ζωή;

Αν απαλλαγούμε από τα βάρη και τα δεσμά αυτής της περιόδου της ζωής μας, μπορούμε να συνδεθούμε με τα παιδιά μας με ένα γνήσιο
και αυθεντικό τρόπο και να δημιουργήσουμε μια σχέση η οποία χτίζεται στο παρόν μέσα από την αλληλεπίδραση που έχουμε μαζί τους.

Αν απαλλαγούμε εμείς από τα «βαρίδια» μπορούμε να πλησιάσουμε με μεγαλύτερη αποδοχή και κατανόηση πρώτα τον εαυτό μας και
επομένως και τα ίδια μας τα παιδιά και να τα ενθαρρύνουμε και στηρίξουμε στο δικό τους ταξίδι μέσα στη ζωή.

Μέσα από έρευνες ξέρουμε πως τα παιδιά που βίωσαν μια ζεστή σχέση αποδοχής από τους γονείς τους έγιναν πιο ευέλικτα στις προκλήσεις της ζωής.

Είναι ουτοπικό να φανταζόμαστε πως κάποιοι είχαν τέλεια παιδικά χρόνια γιατί κανείς δεν είναι τέλειος και ποτέ οι καταστάσεις δεν είναι
τέλειες. Σίγουρα όμως κάποιοι είχαν διαφορετικά βιώματα, έχουν όμως την δυνατότητα να επιλύσουν τα θέματα τους και να
δημιουργήσουν ουσιαστικές και εποικοδομητικές σχέσεις με τα παιδιά τους.

Πολλές φορές γονείς που είχαν αρνητικές ή ακόμα και τραυματικές εμπειρίες με τους δικούς τους γονείς ή που δεν είχαν αρκετά καλούς
γονείς εφόσον μπόρεσαν να κατανοήσουν τι είχε συμβεί στο παρελθόν κατόρθωσαν να αναπτύξουν υγιείς σχέσεις με τα παιδιά
τους.

Η σχέση με τα παιδιά μας μας προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία να μάθουμε κάτι και να εξελιχθούμε κι εμείς μαζί τους και έτσι να δούμε το
έργο της ανατροφής τους σαν ένα μαγικό ταξίδι εξερεύνησης.

H Αιμιλία Αξιωτίδου είναι Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Θεραπεύτρια Ζεύγους, Ομαδική και Ατομική Ψυχοθεραπεύτρια, Ψυχοπαιδαγωγός, Επιστημονικός Συνεργάτης ΑΠΘ, Ιατρική Σχολή, ΑΧΕΠΑ , Ιατρείο Παχυσαρκίας, Διακοπής Καπνίσματος

Τηλ. 6999521206
– Θεσσαλονίκη: Β. Ηρακλείου 25, (Λουλουδάδικα)
– Αθήνα: Αρχελάου 17, Παγκράτι (Β.Κωνσταντίνου μετρό Ευαγγελισμός).

https://www.facebook.com/Αιμιλία-Αξιωτίδου-1392827551044151/