Να μην φοβόμαστε την οποιαδήποτε κριτική στον δικό μας χορό ζωής!

της Βαρβάρας Ασημακοπούλου

Ο χορός και το management. Στον πρώτο πειθαρχείς, εκφράζεσαι και στο τέλος απελευθερώνεσαι. Στο δεύτερο πειθαρχείς, εκφράζεσαι, απελευθερώνεσαι και μετά ξυπνάς, δηλαδή αντιλαμβάνεσαι καλύτερα μια πραγματικότητα άλλη από αυτή που φανταζόσουν. Όσο για το coaching λίγο υπομονή αναφέρομαι στο τέλος.

Η συγκεκριμένη άποψη για το management με την πρώτη ματιά φαίνεται λίγο απαισιόδοξη, στη συνέχεια όμως μοιράζομαι μαζί σας πως κατέληξα στις παραπάνω διαπιστώσεις.

Στην τέχνη του χορού η πειθαρχία είναι η απαραίτητη αφετηρία και βέβαια η έκφραση μέσω του χορού είναι το κεντρικό θέμα. Η απελευθέρωση του εαυτού, των συναισθημάτων, του σώματος και του μυαλού είναι το επιθυμητό και το σημαντικότερο αποτέλεσμα μέσω του χορού. Μιλώντας με τη managerial ορολογία, είναι ο σκοπός και το όραμα.

Το Management, σύμφωνα με τον γνωστό στους περισσότερους ορισμό, οργάνωση, προγραμματισμός, συντονισμός, επικοινωνία, έλεγχος, όταν όλα γίνονται καλά, εξασφαλίζει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Δηλαδή 1, 2, 3, 4, 5 και φύγαμε!

Τα τελευταία χρόνια όμως η αποτελεσματικότητα των παραπάνω διαχειριστικών πρακτικών που κάποτε εξασφάλιζαν την επιτυχία, έχει αρχίσει να μειώνεται ή/και για κάποιους να απομυθοποιείται.

Στο management η πειθαρχία στους κανόνες και στα κατά καιρούς διδάγματα των παλαιών αυθεντιών (τους λεγόμενους γκουρού), ήταν απαραίτητες για την εξασφάλιση της επιτυχίας των μετρήσιμων ή των «αμέτρητων» στόχων που βάζαμε εμείς οι ίδιοι ή μας έθετε κάποιος άλλος.

Όλα αυτά τα χρόνια και μέσα από αυτή τη διαδικασία κάποιοι είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε και να αξιοποιήσουμε τις managerial ικανότητές μας και να νοιώσουμε πολλές ικανοποιήσεις.

Ήταν όμως αρκετό;

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η αξιοποίηση και η καλλιέργεια των ικανοτήτων μας είναι η πεμπτουσία του υπαρξιακού σκοπού και επομένως της καθημερινής αναζήτησης του κάθε ανθρώπου όπως και του manager αλλά όχι τόσο συνειδητά για τον τελευταίο.

Αναμφισβήτητα, η αξιοποίηση των ικανοτήτων μας, μας κάνει να νοιώθουμε δυνατοί, άρα ασφαλείς. Τόσο όσο να εκφραζόμαστε αληθινά, να δημιουργούμε και τέλος να κερδίζουμε την ικανοποίηση και τη χαρά.

Συνήθως όσο επενδύουμε σε κάτι που αγαπάμε και δεν βρίσκουμε την επιθυμητή ανταπόκριση, τόσο μεγαλύτερη είναι η απογοήτευσή μας.

Θεωρώ ότι οι πρακτικές που ακριβοπληρώσαμε να μάθουμε κάποτε (πχ ΜΒΑ), δεν αρκούν τη σημερινή εποχή. Επιπλέον μας έκαναν στο παρελθόν να επαναπαυτούμε και να μην ακούσουμε άλλες φωνές, κάποιες Κασσάνδρες που έβλεπαν το μέλλον να έρχεται πιο νωρίς.

Σήμερα, θέλω να πιστεύω όπως έχω πει σε προηγούμενο άρθρο μου, βρισκόμαστε στον προθάλαμο μιας νέας εποχής όπου παλιές ιδέες αμφισβητούνται, νέες ιδέες και πρακτικές προετοιμάζονται να δουν το φως.

Θαυμάζω την ανθρώπινη διάνοια, την ευγνωμονώ και ελπίζω σε μια νέα καλύτερη εποχή.

Προσωπικά μου αρέσει να βρίσκομαι σε φάση δημιουργίας και αλλαγής και όχι απλής πειθαρχίας σε κάποια συνταγή που έχει είδη ειπωθεί και εφαρμοσθεί. Ή σε κάτι που εμφανίζεται και στατιστικά ασφαλώς συνιστά ο κάθε γιατρός του management στα συγκεκριμένα συμπτώματα.

Πιστεύω ότι κάθε σημερινό σύμπτωμα έχει αιτίες σοβαρότερες ασθένειες από ότι παλιά και οι δοκιμασμένες συνταγές του παρελθόντος μπορεί να μην ισχύουν ως έχουν.

Για να δούμε τι έχει χορός να μας διδάξει σήμερα και για ποιο λόγο γράφω αυτό το άρθρο.

• Την ειλικρίνεια. Το σώμα του ανθρώπου δεν λέει ψέματα.
• Την απόλαυση μέσα από τον πόνο. Το σώμα απολαμβάνει την κίνηση ακόμη και αν πονάει από την προσπάθεια.
• Την αυτογνωσία . Η υπέρτατη ευτυχία για το σώμα που χορεύει είναι να φτάσει στην πλήρη γνώση και της πιο μικρής πτυχής του και να επιτύχει την πλήρη ελευθερία.
• Την έκθεση, τη δοκιμή. Συντονίζεται, προσαρμόζεται, προετοιμάζεται, γυμνάζεται, εξασκείται συνεχώς, τολμά και τέλος απολαμβάνει κάθε προσωπική ή ομαδική παράσταση με κοινό – κριτή τον οποιοδήποτε καλοπροαίρετο ή κακοπροαίρετο θεατή.
• Την προσαρμογή. Ο χορός για τον κάθε χορευτή/τρια είναι ο αποκλειστικός στόχος στον οποίο αφοσιώνεται ξεπερνώντας εσωτερικά ή εξωτερικά εμπόδια.

Ανακεφαλαιώνοντας τα διδάγματα από την τέχνη του χορού είναι: ειλικρίνεια, απόλαυση μέσα από τις δυσκολίες, αυτογνωσία, τολμηρή έκθεση, δοκιμή, προσαρμογή και αφοσίωση.

Τα παραπάνω αποτελούν συμπεριφορές και προσδοκίες που μας χρειάζονται σήμερα, με σκοπό να δημιουργήσουμε μια νέα εποχή καλύτερη από την προηγούμενη.

Πιο συγκεκριμένα, έχουμε ανάγκη να αξιολογήσουμε με νηφαλιότητα και κατανόηση τις παλιές ιδέες, να βρούμε νέες, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας στις νέες συνθήκες, να προσαρμοστούμε, να αφοσιωθούμε με συνέπεια, να ξεπερνάμε τα εμπόδια από μας τους ίδιους ή άλλους, να πιστεύουμε σε μας και να τολμάμε χωρίς να φοβόμαστε την κριτική.

Να μην φοβόμαστε την οποιαδήποτε κριτική στον δικό μας χορό ζωής!

O coach, ο προπονητής σας σε αυτή την τέχνη, είναι ένας από τους πιο ισχυρούς σας υποστηρικτές και βοηθούς και η μεθοδολογία του coaching, είναι ότι καλύτερο αυτή την εποχή.

Ο coach σάς βοηθά να ανακαλύψετε και να αποκαλύψετε τον αληθινό σας εαυτό να ξεπεράσετε τις αδυναμίες και μα αξιοποιήσετε τις δυνάμεις σας. Σας βοηθά να δημιουργήσετε νέους στόχους πιο αντιπροσωπευτικούς, να τολμήσετε, να ξεπεράστε εσωτερικά και εξωτερικά εμπόδια και να πετύχετε τους στόχους σας με σχέδιο, αφοσίωση και γενναιότητα αψηφώντας κάθε κακοπροαίρετο θεατή.

Εκπαιδεύσου στο coaching ΕΔΩ.

Βαρβάρα Χ. Ασημακοπούλου,

Top Team & Executive Coach, συγγραφέας, ομιλήτρια, ιδρύτρια & CEO HRE

ba@hre.gr

210 8160255

www.BarbaraAsimakopoulou.com

https://www.linkedin.com/in/barbara-asimakopoulou-mba-pcc-16bb78b/

https://www.facebook.com/Barbara.Asimakopoulou.MyPage