Η αγαπημένη stand up comedian μοιράζεται με τη Vwoman το δικό της θαύμα και πώς κατάφερε από το κώμα στη Μαλαισία να σταθεί και πάλι όρθια στη θεατρική σκηνή.

Της Σοφίας Αποστολίδου

Ήταν Μάρτιος του 2017 στο απόγειο της καριέρας της όταν η Κατερίνα Βρανά έπεσε ξαφνικά σε κώμα, ενώ βρισκόταν στην Μαλαισία στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας της. Λίγο καιρό πριν είχε αναδειχτεί  η καλύτερη γυναίκα κωμικός και μία από τους τρεις καλύτερες κωμικούς στον κόσμο στο stand up. Είχε κλεισμένη μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία με όνειρο να γυρίσει όλον τον πλανήτη και να κάνει τον κόσμο να γελά. Το όνειρο αυτό σταμάτησε τότε ξαφνικά. Η Κατερίνα Βρανά έπαθε διάτρηση εντέρου εξαιτίας μιας φλεγμονής και στη συνέχεια έπεσε σε κώμα. Η αγαπημένη stand up comedian έφτασε ένα βήμα πριν το θάνατο όπως χαρακτηριστικά λέει η ίδια, όμως είναι ακόμα ζωντανή! Και αυτό είναι που μετράει! Με το μοναδικό της ταλέντο και το αστείρευτο χιούμορ που διαθέτει, δημιούργησε μία απολαυστική παράσταση stand up με τίτλο «Staying alive», την οποία το κοινό έχει λατρέψει, καθώς είναι sold out όπου και αν προβάλλεται. Η Κατερίνα Βρανά με αφορμή την παρουσίαση της παράστασης «Staying Alive» μίλησε στη Vwoman και μοιράστηκε τη δική της ιστορία ζωής, αλλά και τις σκέψεις της για τις έμφυλες διακρίσεις που εμφανίζονται ακόμα και πάνω στη σκηνή μίας παράστασης stand up.

«Staynig alive – Είμαι ακόμα ζωντανή» είναι ο τίτλος των stand up παραστάσεων με τις οποίες περιοδεύετε σε όλη την Ελλάδα. Πώς επιλέχτηκε ο τίτλος « Staying Alive– είμαι ακόμα ζωντανή;»

Ξεκάθαρα είμαι ζωντανή! Αλλιώς η συνέντευξη αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει. Η παράσταση αυτή μιλάει για όλο αυτό που πέρασα. Λόγω του covid δεν είχα καταφέρει να κάνω νωρίτερα  περιοδεία.  Τώρα όμως μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Σιγά-σιγά αυτό το  stand up θα κλείσει τον κύκλο του γιατί ήρθε η ώρα να πούμε και κάτι άλλο. Ελπίζω όμως Σεπτέμβριο και Οκτώβριο να μπορέσω να το πάω περιοδεία στο εξωτερικό.

Φαντάζομαι ότι την Μαλαισία, δεν την έχετε στα σχέδια σας για να ταξιδέψετε εκεί.

Αντιθέτως. Την έχω. Θέλω οπωσδήποτε να πάω Μαλαισία. Θα την είχα ήδη επισκεφτεί την Μαλαισία, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό. Η Μαλαισία είναι δίπλα στην Κίνα και είναι μια χώρα που χτυπήθηκε πολύ από τον κορονοϊό. Έχουν περάσει ήδη 4 χρόνια από τότε που σχεδόν πέθανα στη Μαλαισία και τώρα  που τα σύνορα της χώρας άνοιξαν και πάλι θέλω πολύ να την επισκεπτώ.

Το λέτε με πολύ μεγάλη ευκολία το σχεδόν πέθανα.

Έχει το σχεδόν μπροστά για αυτό. Πάντως η Μαλαισία  ως χώρα δε μου δημιουργεί άσχημα συναισθήματα. Υποθέτω βέβαια ότι αν επισκεφτώ το νοσοκομείο και κυρίως την εντατική, εκεί ίσως νιώσω άσχημα. Αλλά η Μαλαισία ως χώρα δεν μου γεννά άσχημα συναισθήματα.

Ποιες άλλες χώρες θα θέλατε να επισκεφτείτε;

Αυστραλία θέλω πάρα πολύ να πάω. Όπως και  Σιγκαπούρη, αλλά και Αμερική. Πιο πολύ θέλω να πάω στις χώρες εκείνες που δεν πρόλαβα. Γιατί τη χρονιά που έπαθα αυτό που έπαθα, με είχαν καλέσει στο Πακιστάν, στις Φιλιππίνες,  στον Καναδά και στη Βραζιλία για να κάνω stand up. Αν μπορέσω να πάω εκεί καλά θα είναι.

Αποδείξατε περίτρανα ότι και οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πολύ καλή stand up comedy, καθώς το 2016 ήσασταν μέσα στους τρεις καλύτερους stand up Comedian του κόσμου.  Ωστόσο ισχύει ότι οι γυναίκες που κάνετε αυτό το είδος  είστε αριθμητικά  πολύ λίγες;

Οι γυναίκες που κάνουν stand up comedy αποτελούν το 10 με 20% των κωμικών ανάλογα με τη χώρα. Για παράδειγμα  στην Αγγλία ή στην Αμερική  που το stand up είναι πιο διαδεδομένο το ποσοστό μπορεί να είναι μεγαλύτερο.

Γιατί είναι  τόσο μικρός ο αριθμός των γυναικών που κάνουν stand up;

Γιατί το stand up από μόνο του σε βάζει σε  μία ευάλωτη θέση. Και έχουμε μάθει οι γυναίκες να μην μπαίνουμε σε ευάλωτη θέση από μόνες μας. Όταν είσαι γυναίκα και κάνεις stand up ή θα σε βρίσουν ή θα σε φωνάξουν ή θα σε πούν ελαφρών ηθών. Και επίσης το γνήσιο stand up έχει πολλή ειλικρίνεια. Είσαι ο εαυτός σου πάνω στη σκηνή και δίνεις τη δική σου προσωπική θέση για τα πράγματα. Αναφέρεις τη δική σου προσωπική άποψη, την  οποία μπορεί και να την  απορρίψουν. Να μην αρέσει στο κοινό.  Για μία γυναίκα ακόμα και σήμερα δεν είναι εύκολο να πει την άποψη της. Το να είσαι τόσο ανοιχτή και ευάλωτη ως γυναίκα πάνω στη σκηνή είναι δύσκολο.

Επομένως, από ότι αντιλαμβάνομαι ακόμα και στο χώρο του stand up υφίστανται έμφυλες διακρίσεις.

Οι ανισότητες ακόμα υφίστανται. Μπορεί να έχουν εξαλειφθεί οι μεγάλες, οι χοντρές ανισότητες. Υπάρχουν όμως ακόμα πολλά μικρά πράγματα που είναι τόσο βαθιά ριζωμένα. Για παράδειγμα όταν κάποιος είναι δυνατός ή θαρραλέος τον λέμε «λεβέντη» ή «παλικάρι» είτε είναι άντρας, είτε είναι γυναίκα. Εμένα μου έχουνε πει ότι αντιμετώπισα την ασθένεια μου ως παλικάρι. Όχι την αντιμετώπισα ως γυναίκα. Αυτό είναι κάτι πολύ βαθύ και ουσιαστικό. Μια γυναίκα όταν κάνει κάτι καλό είναι σαν άντρας, ενώ ένας άντρας κάνει κάτι κακό, κάνει σαν γυναίκα. Κλαίει σαν γυναίκα. Γκρινιάζει σαν γυναίκα. Τσιρίζει σαν γυναίκα. Οπότε η ανδροπρέπεια είναι κάτι καλό, ενώ αντίθετα η θηλυπρέπεια κάτι κακό. Αυτά πού είναι πολύ τόσο μικρά. Είναι όμως τόσο ουσιαστικά και τόσο βαθιά ριζωμένα. Αυτά είναι που κρατάνε ακόμα την ανισότητα.